♥♥♥ သားေမာင္တာတီးႏွင့္ကၽြန္ေတာ္♥♥♥

`` ဟင္းေနာ္ ၊ ဟင္း သြား ႕႕႕ ကေလးလည္းဟုတ္တာမဟုတ္ပဲနဲ႕ ´´

`` ခ်စ္ကလည္းကြာ ၊ ကိုယ္ ဒီတစ္ခါတည္းပါ။ ေနာ္ ´´

`` မရဘူးဆိုေနာ္ ၊ ဟြန္း ။ ညက်မွ ´´

`` ရဘူးေနာ္ ၊ ကိုယ္က ခုဆိုခု ´´

`` နင္ေနာ္ ၊ သြား ´´

`` သြား၀ူး ။ ဟီးးး ´´

`` မရေတာ့ဘူးကြာ ၊ ကိုယ္ေလ အရမ္းခ်စ္မိသြားလို႕နဲ႕တူတယ္ ။ ရင္ေတြေတာင္တုန္လို႕ ´´

`` ဟြန္း  မသိတာမွတ္လို႕ ။ အဲဒါခ်စ္လို႕တုန္တာမဟုတ္ဘူး ။ မေသာက္ရေသးလို႕မ်ား ´´

`` ဟဲ ၊ မိန္းမကလည္းကြာ ´´

ကိုျမင့္ေအာင္တစ္ေယာက္ ဘီယာေသာက္ဖို႕ရာ မိန္းမဆီက ေငြေတာင္းေနျခင္းျဖစ္သည္။ မေန႕ညကလည္း ေပးထားျပီးျဖစ္၍ ခုေန႕လည္အတြက္ ေပးဖို႕ရာ လြန္ကိုလြန္လြန္းနိုင္သည္ဟု ခင္ေမ ေတြးမိသည္။  ဟုတ္သည္ေလ ။ အိမ္မွာက သားႏွစ္ေယာက္က ရွိေသးသည္။ ၀င္ေငြက ကိုျမင့္ေအာင္၏ ေအာက္တန္းစာေရးလစာ။ မခင္ေမကလည္း ၀င္ေငြမရွိ။ သားတစ္ေယာက္က မူၾကိဳေက်ာင္းသား ။ က်န္တဲ့တစ္ေယာက္ကေတာ့ နို႕စို႕အရြယ္မွ်သာရွိေသးသည္။ ၀င္ေငြက ေဖာေဖာသီသီ မရွိေတာ့ ကိုျမင့္ေအာင္ကို အျမဲတမ္း ဘီယာဖိုးမေပးနိုင္။ ခုလည္း ဘီယာဆိုင္သြားဖို႕ရာ ေငြေတာင္းေနျခင္းျဖစ္သည္။ ညက်ေတာ့လည္း မရမက ေတာင္းျပန္အုန္းမည္။ ေပးလို႕မျဖစ္။ ကိုယ္က ခ်စ္လို႕ေပးမိသည္ပဲထားပါအုန္း။ မေတာ္လို႕ အက်င့္ျဖစ္ျပီး ေန႕တိုင္းေတာင္းေနမွ ျဖင့္ ။

`` ခ်စ္ေရ ၊ ခင္ေမ ´´

``ဘာလဲ ´´

``ငါးရာေလာက္ဆိုရင္ရပါျပီကြာ ။ ခ်စ္ေနာ္ ။ ကိုယ္ဘီယာေသာက္ဖို႕မဟုတ္ဘူး။ လိုင္းကားခေလ ။ အသြားႏွစ္ရာ၊ အျပန္ႏွစ္ရာ ။ က်န္တဲ့တစ္ရာကေတာ့ လမ္းမွာ အလွဴေငြထည့္ခ်င္လို႕ပါ။ ေနာ္ ႕႕ မိန္းမ ´´

ကိုျမင့္ေအာင္ တစ္မ်ိဳးျပီးတစ္မ်ိဳးေတာင္းေနသည္။ လိုင္းကားခကို ရံုးက ေပးသည္ကို ခင္ေမသိထားသည္။ ဒါေပမယ့္လည္း ဘီယာေသာက္ဖို႕ဟု အတိအလင္းေျပာျပီးမေတာင္းေတာ့ ေပးဖို႕သင့္သည္ဟု ထင္မိသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူေျပာရာစကားကိုလည္း မယံုၾကည္ဟု အထင္မခံနိုင္။ ဟုတ္သည္ေလ။ ကိုယ္က ခ်စ္မိလို႕ယူထားတာပဲ။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အခ်ိန္မွာ သူက မေပးရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ။ ( လခထုတ္ရက္ ေငြအပ္တာကို ေျပာတာပါ ) ။

`` ဘယ္ေလာက္လဲ ´´

`` တစ္ေထာင္´´

`` ဟင္ ၊ ခုနကေျပာေတာ့ ငါးရာဆို ´´

``မဟုတ္ဘူးအခ်စ္ရဲ႕ ၊ ကိုယ္ခုမွေတြးမိတယ္သိလား ၊ လမ္းမွာေတြ႕တဲ့ အလွဴခံက သံုးခုၾကီးမ်ားေတာင္ ´´

`` အမေလးေနာ္ ၊ မသိတာမွတ္လို႕။ မရဘူး။ ငါးရာပဲယူသြား ။ တစ္ေထာင္ဆိုရင္ေတာ့ တစ္က်ပ္မွ မေပးဘူးမွတ္ ´´

`` မိန္းမကလည္းကြာ ´´

``ဘာမွကြာမေနနဲ႕ ငါးရာေပးတာကို လြန္ေနျပီ ´´

``ေအးပါကြာ ။ ဒါဆိုလည္း ငါးရာပဲေပးပါေတာ့ ´´

သိသည္။ ကိုျမင့္ေအာင္သိလိုက္ျပီ။ ခင္ေမက ဘူးဆိုရင္ ဖရံုမသီး ။ ေတာ္ၾကာ တကယ္ပဲ တစ္က်ပ္မွ မေပးရင္ျဖင့္ ရင္က်ိဳးရခ်ည္ရဲ႕။ ခင္ေမက မီးခံေသတၱာထဲ ဖြဖြေလးထည့္ထားသည့္ ပိုက္ဆံထဲမွ ႏွစ္ရာတန္ႏွစ္ရြက္ႏွင့့္ တစ္ရာတန္တစ္ရြက္ကို ထုတ္ေပးလိုက္သည္။ တကယ္လို႕ ငါးရာတန္ေပးလိုက္လွ်င္လည္း လိုင္းကားသမားက ဘာျဖစ္တယ္၊ ညာျဖစ္တယ္လို႕ ေျပာျပီး ထပ္ေတာင္းေနဦးမည္ကို ခင္ေမသိထားသည္။ ဒီေလာက္ေတာ့ ခင္ေမတို႕က အေပ်ာ့ေပါ့။

`` ေရာ့ ´´

`` အားပါး ၊ အဲဒါေၾကာင့္မို႕ မိန္းမကို ခ်စ္ေနရတာ ´´

`` ရႊတ္ ´´

ကိုျမင့္ေအာင္က ေျပာေျပာဆိုဆို မခင္ေမ၏ ပါးျပင္ေလးကို နမ္းလိုက္သည္။ မခင္ေမရင္ထဲ သီတာေရစင္ကေန ေရမ်ားဖိတ္လွ်ံလာသည့္ႏွယ္။ တကယ္။ တကယ္ပဲ ေအးျမသြားသည္။ သို႕ေသာ္လည္း မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ ေန႕ေက်ာင္းဆင္းတဲ့သားက ထမင္းစားေနသည္မို႕ က်ိတ္ျပံဳးရံုသာရွိသည္။

`` ရွင္ေနာ္ ၊ ကေလးရွိတယ္ ´´

`` ေဖၾကီး ၊ သားျမင္ဘူးဗ် ။ အသံေတာ့ၾကားတယ္ ။ ရႊတ္႕႕႕တဲ့ ´´

မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွ ထမင္းစားရင္းတန္းလန္းျဖင့္ သားေတာ္ေမာင္က ထြက္လာသည္။

`` တာတီးေနာ္ ။ မင္းသူငယ္ခ်င္းေတြကို ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႕ ။ ဟြန္း ´´

ကိုျမင့္ေအာင္က စကားတတ္လြန္းေသာ သားေလးကို သိပ္ျပီးစိတ္မခ်။ သူ႕ေၾကာင့္ အရွက္ရသည္ကလည္း တစ္ခါတည္းမဟုတ္။  ဘာပဲလုပ္လုပ္ တစ္ျခားသူကို မေၾကာက္ရပဲ သူ႕ကိုပဲေၾကာက္ေနရသည္။ ဟိုတစ္ေန႕ ေယာက္ခမၾကီးအိမ္အလည္လာေတာ့ သူေျပာလို႕ ဘီယာေသာက္မွန္းသိသြားကာ လိုက္ရိုက္တာကို ခံဘူးသည္။

`` ေျပာပါဘူးေဖၾကီးရ ၊ မနက္ကပဲ ေဖၾကီးမေန႕ညက အေမ့ေျခရင္းမွာ ထိုင္ေနတဲ့အေၾကာင္းပဲ ေျပာရေသးတယ္ ´´

``  အာ႕႕႕႕႕ ဒီငနဲေတာ့ ေျပာေလကဲေလပဲ ´´

ကိုျမင့္ေအာင္ ေဒါသထြက္ဟန္ေဆာင္ျပီး သားေတာ္ေမာင္ကို လိုက္ရိုက္သည္။ မခင္ေမကေတာ့ ရယ္လွ်က္သားျဖင့္။

``ေမာင္ေနာ္ ။ တစ္ရာက အလွဴေငြထည့္ဖို႕ ´´

`` အာာာ  ။ မိန္းမကလည္းကြာ ။ ဟဲ  ´´

ကိုျမင့္ေအာင္ ျပံဳးရံုသာျပံဳးျပီး တစ္ခ်ိဳးတည္းလစ္ေျပးေလေတာ့သည္။ ဒီေန႕အလုပ္နားေသာ္လည္း အခ်ိန္မွီထြက္ရမည့္မဂၢဇင္းေၾကာင့္မို႕သာ ေန႕၀က္ရံုးကိုသြားရသည္။ တကယ္ဆိုလွ်င္ သြားခ်င္လွသည္မဟုတ္။ ရံုးမွာလည္း အျမဲတမ္းေနာက္တတ္သည့္ ကာတြန္းဆရာလည္းျဖစ္။ အယ္ဒီတာလည္းျဖစ္ေသာ ကိုေမာင္ေမာင္က ရွိေနေသးသည္။ သူနဲ႕ေတြ႕လွ်င္ မိမိကို မေနနိုင္ေအာင္စေနာက္လြန္းသည္။ ဒီေန႕လည္း ဘယ္လိုမ်ားစေနာက္လိမ့္မည္နည္းဟု ေတြးရင္းရင္ေမာရျပန္သည္။

`` ေနာက္က်လွခ်ည္လားကိုျမင့္ေအာင္ရ ´´

``ဟုတ္တယ္ဆရာေရ႕  ထိပ္ထားဆီက အသျပာခ်ဴေနရတာေလ။ ဟဲ ႕႕႕႕႕ ေရခ်ိန္ကိုက္ဖို႕ ဆရာ့အကူညီလိုတယ္ဗ် ´´

ကိုျမင့္ေအာင္စကားေၾကာင့္ အယ္ဒီတာ ေအာင့္သက္သက္ျဖစ္သြားပံုရသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အလုပ္ဆင္းလို႕ လင္းဆက္မွာ အပန္းေျဖတိုင္း သူပဲရွင္းရသည္ကိုး ( လင္းဆက္ဆိုသည္က ႕႕႕႕႕႕႕႕လမ္းက ဘီယာဆိုင္ကို ေျပာခ်င္းျဖစ္သည္ )။

``ထားပါဗ်ာ ၊ ဒါနဲ႕ လမ္းမွာ တာတီးနဲ႕ေတြ႕ခဲ့တယ္ ´´

စျပီ။ တာတီးဆိုသည့္ သားေတာ္ေမာင္ပါလာလွ်င္ မိမိမလြယ္ေတာ့။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႕ စကားလည္းတတ္လြန္းသည္။ အယ္ဒီတာက ကာတြန္းပံုဆြဲတာကို ၀ါသနာပါေတာ့ သားေတာ္ေမာင္တာတီးကလည္း စိတ္၀င္စားသည္။ အယ္ဒီတာကလည္း ကာတြန္းပံု ဆြဲနည္းကို သင္ေပးသည္။ သားေတာ္ေမာင္က လူကသာငယ္သည္ ။ေခြးပံု၊ ႏြားပံု၊ ကၽြဲပံု စသည့္ ျမင္ရသည့္ပံုအခ်ိဳ႕ကို ေကာက္ေၾကာင္းဆြဲတတ္ေနျပီ။ ဒါကို အယ္ဒီက သေဘာလည္းက်သည္။ သူလိုခ်င္သည့္ပံုေတြကိုလည္း ဆြဲခိုင္းတတ္သည္။

``ဟုတ္လား ၊ ဘာေတြမ်ား အမွာေတာ္ေခၽြလိုက္တာလဲ ´´

``မေခၽြဘူးဗ် ၊ က်ဳပ္က အသဲပံုေလးကို ဆြဲခိုင္းၾကည့္တယ္ေလ ၊ သူက ဘယ္လိုဆြဲတာလည္း သိလား ၊ သူဆြဲတဲ့အသဲပံုမွာ ေျခေထာက္ေလးေတြနဲ႕ ´´

အယ္ဒီတာက စိတ္၀င္တစားေျပာေတာ့ ကိုျမင့္ေအာင္ ေရးစီးထဲ ၀င္ေမ်ာသြားသည္။ ဟုတ္သည္။ တာတီးက ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ လုပ္တတ္သလို၊ အယ္ဒီတာကလည္း ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ေျပာတတ္သည္မဟုတ္လား ။

`` ဟုတ္လို႕လားဆရာရယ္ ´´

``တကယ္ဗ် ၊ က်ဳပ္လည္း နားမလည္တာနဲ႕ ေမးၾကည့္တယ္ေလ၊ မင္းဆြဲတဲ့ အသည္းပံုက ဘာလို႕ ေျခေထာက္ေတြ ထည့္ရတာလည္းလို႕ေပါ့။ ျပီးေတာ့ အသဲပံုမွာ ေျခေထာက္ပါတာေတြ႕ဖူးလားေပါ့ ´´

`` အဲေတာ့ သူက ဘယ္လိုေျဖတာလည္း ´´

`` အင္း ၊ အသဲပံုကိုေတာ့ ေတြ႕ဖူးပါတယ္တဲ့။ ေျခေထာက္ပါမပါေတာ့မသိဘူးတဲ့။ ဒါေပမယ့္ ဟိုတစ္ေန႕က သူ႕အေဖေျပာတာၾကားလို႕တဲ့ ´´

`` အင္ ႕႕႕ ဘာလို႕ က်ဳပ္က ပါလာရတာလည္း ´´

`` မသိဘူးေလ။ သူကေျပာတာပဲ ၊ က်ဳပ္က ျပန္ေမးလိုက္တယ္ ။ မင္းအေဖက ဘယ္လိုေျပာတာလဲလို႕ေပါ့´´

`` ဘယ္လိုေျပာတာတဲ့လည္း ´´

`` အဲဒီေန႕က သူ အိပ္မေပ်ာ္ေသးဘူးတဲ့ ။ အေဖနဲ႕အေမဘက္မွာ အသံေတြၾကားေနရတယ္တဲ့ ။ အဲမွာ ခင္ဗ်ားက ေျပာတယ္တဲ့ဗ်ာ ။ အသဲေလး ေျခေထာက္နည္းနည္း႕႕႕႕႕လို႕ေျပာတာၾကားသတဲ့

အဲဒါေၾကာင့္မို႕လို႕ အသဲပံုကို ေျခေထာက္ထည့္ေပးတာတဲ့ေလ ဟားဟားဟား ´´

အယ္ဒီတာက ေျပာျပီးရယ္သည္။ ကိုျမင့္ေအာင္ခမ်ာမွာ မ်က္ႏွာၾကီးနီရဲျပီး ေခါင္းၾကီးငံုေနရွာသည္။ ဒီေကာင္တာတီးမလြယ္ေတာ့။ ေကာင္းေကာငး္ၾကီးကို ဆံုးမမုွရေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကိုကိုျမင့္ေအာင္ သိလိုက္သည္။

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ကိုျမင့္ေအာင္ ဒီေန႕ လင္းဆက္မွာ မ၀င္ပဲ အိမ္ကိုပဲတန္းျပန္လာသည္။ တစ္ေနကုန္အလုပ္သာလုပ္ေနရေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ သားေတာ္ေမာင္တာတီးကို နားပမ္းတီးခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ပလူပ်ံေနသည္။ ခုခ်ိန္ထိ တာတီးက ျပန္မေရာက္ေသး။

`` ေခြးေကာင္ ေသနာေလး။ လာခဲ့စမ္း ဒင္းကို ေတြ႕လို႕ကေတာ့ အမႈန္႕ေခ်ပစ္မယ္ ´´

အိမ္ေရွ႕က ေသာင္းက်န္းသံေၾကာင့္ ကိုျမင့္ေအာင္ ထြက္ၾကည့္လိုက္သည္။ တာတီးက အိမ္ထဲကို ေျပး၀င္လာျပီး ၾကဴၾကဴသင္းခႏၶာကိုယ္နီးပါးရွိ မိန္းမၾကီးတစ္ေယာက္က ေနာက္ကလိုက္၍ ေအာ္ဆဲေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီမိန္းမၾကီးကို ကိုျမင့္ေအာင္ ျမင္ဖူးပါသည္ဟု ေတြးေနမိသည္။ ခဏေနမွ ဟိုဘက္လမ္းထဲက အေပါင္ဆိုင္က အပ်ိဳၾကီးျဖစ္ေနမွန္းသိသည္။ ကိုျမင့္ေအာင္ အျပင္သို႕ထြက္ျပီး ျပႆနာကို ေျဖရွင္းရန္ၾကိဳးစားၾကည့္သည္။

``အန္တီ ၊ ဘာ႕႕႕ဘာ ´´

``ဘာအန္တီလဲ ၊ နင့္ထက္ ပံုၾကီးငယ္တယ္။ ဟြန္းရုပ္ကိုက သားအဖႏွစ္ေယာက္ လိုက္ကိုလိုက္ဖက္လြန္းတယ္ ။ ေျပာင္စပ္စပ္နဲ႕´´

ေဒါသထြက္သည့္ၾကားက အသက္ငယ္ေၾကာင္း ေၾကညာေနေသးသည္။ ဘာလို႕မ်ား ဒီေလာက္ ေဒါသထြက္ေနပါလိမ့္ ။ ဘလိုင္းၾကီး အေကာခံရ၍လည္း နည္းနည္းစိတ္ထဲ ထင့္သြားသည္။

`` ေနပါဦး ၊ က်ဳပ္သားက ခင္ဗ်ားကို ဘာလုပ္လို႕လဲ ´´

`` ဘာလုပ္ရမွာလည္း အေပါင္ဆိုင္ေလ ။ လာေပါင္တာေပါ့ ´´

``လာေပါင္တာ ´´

`` ေအးလာေပါင္တာေဟ့ ၊ အန္တီးၾကီးတဲ့ သံုးရာပဲေပးပါတဲ့ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္အနက္ေရာင္နဲ႕။ ေတာ္က ေပါင္ခိုင္းသတဲ့ေလ ´´

လုပ္ျပီ။ ဒီေကာင္တာတီးေတာ့ ဘာပဲလုပ္လုပ္ သူနဲ႕ကိုမလြတ္။ အပ်ိဳၾကီးလည္း ေတာ္ေတာ္ေဒါသထြက္ေနပံုရသည္။ ဘာေတြမ်ား ေပါင္လို႕နည္း။ အိမ္ထဲလွမ္းၾကည့္ေတာ့ တာတီးက ထရံေပါက္ထဲကေန ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသည္။

`` ဟြန္း ေျပာကိုမေျပာခ်င္ဘူး ။ ႏွာဘူးရုပ္ ။ အေဖလည္းဒီလိုပဲ သားလည္းဒီလိုပဲ ။ လာေပါင္တာပဲ ရွားသလားလို႕ ။ အေဖက ေပါင္ခိုင္းတာတဲ့ ဒီေဘာင္ဘီေလးတဲ့ ။ အရွက္မရွိ  အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ေပါင္ခိုင္းရတယ္လို႕ ´´

အပ်ိဳၾကီး၏ စကားသံဆံုးေတာ့ ကိုျမင့္ေအာင္ ရယ္ခ်င္သြားသည္။ သို႕ေသာ္ ရယ္လို႕လည္း မျဖစ္။ ေတာ္ၾကာ ေလွာင္ပါတယ္ဆိုရင္ အဆဲခံရအုန္းမည္။ အပ်ိဳၾကီးကို ေက်နပ္ေအာင္ေတာင္းပန္ျပီး မနည္းလြတ္လိုက္ရသည္။ မလြယ္ ။ ဒင္းက မလြယ္ ။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႕  လူနဲ႕မလိုက္ေအာင္ အလုပ္ရႈပ္ေနသည့္ တာတီးကို ေျဗာတီးသလို ဗ်င္းခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ မနည္းထိန္းခ်ဳပ္ထားရသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ထမင္းခ်က္ေနသည့္ ခင္ေမက ဧည့္ခန္းထဲ၀င္လာသည္။

`` ဘာျဖစ္လို႕လဲ ေမာင္ ´´

`` ဘာျဖစ္ရမွာလည္း ။ မင္းသားေလ။ အေပါင္ဆိုင္က အပ်ိဳၾကီးကို အတြင္းခံေဘာင္းဘီ သြားေပါင္တာတဲ့ ။ အဲဒါ လာေကာေနတာ ´´

ကၽြန္ုပ္ေျပာျပီးသည္နွင့္တစ္ျပိဳင္နက္ ခင္ေမက ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္သည္။ သူရယ္ေတာ့ တာတီးကိုေတာင္ ေျဗာတီးခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ဘယ္လိုေပ်ာက္လို႕ ေပ်ာက္သြားမွန္းမသိ။ ကိုျမင့္ေအာင္စိတ္တို႕ ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ ခ်စ္သူဘ၀ေတြကို အလိုလိုေရာက္သြားသည္။ အဲဒီတုန္းက ခ်စ္သူဘ၀မို႕ ဘာမွ အပူပင္မရွိ။ ပန္းျခံထဲမွာလည္း ဟိုအေၾကာင္းဒီအေၾကာင္းေတြေျပာျပီး ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးတာေတြလည္း လြမ္းဆြတ္မိသည္။ ရုပ္ရွင္ရံုထဲမွာလည္း ႏွစ္ေယာက္တည္း ရုပ္ရွင္မၾကည့္ပဲ ခ်ိန္းေတြ႕ခဲ့တာေတြလည္း တမ္းတမိသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကိုျမင့္ေအာင္ အၾကံတစ္ခုရလိုက္သည္။ မနက္ျဖန္ ရံုးပိတ္သည္။ ရံုးပိတ္ေတာ့ ေခ်ာင္ပိတ္ေနတဲ့စိတ္ေတြကို ေျဖေဖ်ာက္ဖို႕ရာအတြက္ ငယ္ငယ္တုန္းက ရည္းစားဘ၀ေတြလုိ ေမခင္နွင့္ ပန္းျခံထဲမွာ စကားေတြတ၀ၾကီးေျပာမည္။ ျပီးရင္ ရုပ္ရွင္ၾကည့္မည္။

``ခင္ေမ ။ မိန္းမ ´´

``ဘာလဲေတာ့ ´´

``မနက္ျဖန္အားလား ´´

``အင္းေလ ။ အားပါ့ ။ ေတာ္က ဘာလုပ္မလို႕လဲ ´´

`` ဟဲ ငယ္ငယ္တုန္းက ဘ၀ကို မလြမ္းဘူးလား ။ ပန္းျခံထဲသြားျပီးစကားေျပာရေအာင္ေနာ္ ။ ေမာင္က ေန႕တိုင္းအလုပ္ေတြနဲ႕ ပင္ပန္းထားေတာ့ မိန္းမကို သီးသန္႕အခ်ိန္မေပးနိုင္ဘူးေလ ။ အဲဒါ မနက္ျဖန္ အတိုးခ်ျပီး ဟဲ ႕႕႕႕ ´´

ကိုျမင့္ေအာင္ စကားဆံုးေတာ့ မေမခင္က ရွက္ျပီး ကိုျမင့္ေအာင္၏ ဗိုက္ေၾကာ ကို ဆြဲလိမ္လိုက္သည္။

`` အား႕႕႕႕ဟူး႕႕႕႕႕႕႕႕႕ မိန္းမကလည္း းး အားပါးပါး ။ မလိုက္ဘူးလားဟင္ ´´

`` ေျပာတာေနာက္က်လို႕ ´´

Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ကိုျမင့္ေအာင္ လူပ်ိဳတစ္ေယာက္လို ၀တ္ဆင္ျပီး ပန္းျခံထဲမွာ ေစာင့္ေနသည္။ တစ္အိမ္ထဲမွာေနေပမယ့္ ခင္ေမနွင့္ (၁၁ ) နာရီခ်ိန္းဆိုထားသည္။ နာရီက ထိုးေတာ့မည္ ။ ခုခ်ိန္ထိ အရိပ္ေယာင္ေတာင္ မေတြ႕ရေသး။ အင္း   ႕႕႕႕႕႕႕႕ ေမခင္ေရာက္လာလွ်င္ အားရပါးရဖက္နမ္းမည္ဟု ကိုျမင့္ေအာင္ ၾကိတ္ၾကံထားသည္။ ျပီးေတာ့ စကားေတြ တ၀ၾကီးေျပာမည္။ ျပီးလွ်င္ ရုပ္ရွင္ၾကည့္မည္။ ကိုျမင့္ေအာင္ကေတာ့ သူ႕ စိတ္ကူးနဲ႕သူ ဟုတ္ေနသည္။

`` ေမာင္ ´´

`` ေမာင္႕႕႕ ေမာင္လို႕ ´´

``ဟင္ ႕႕႕အယ္ ။ ခ်စ္ေရာက္လာျပီ ။ ေနာက္က်လွခ်ည္လား ´´

`` အင္းေပါ့ေမာင္ရဲ႕ ေမာင့္ရဲ႕ အခ်စ္တံုးၾကီးကို ေရခ်ိဳးေပးေနတာ ´´

`` ဘယ္ကခ်စ္တံုးလဲ ´´

ကၽြန္ုပ္ေမးလိုက္သည္နွင့္ ခင္ေမက သူ႕ေနာက္ကို ေမးေငါ့ျပသည္။ ဘယ္သူျဖစ္ရမည္နည္း။ ကၽြန္ုပ္တို႕ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ သားေတာ္ေမာင္ တာတီးျဖစ္ေနသည္။ ခက္ေခ်ျပီ ။ မိမိစိတ္ကူးထဲမွာ အဲဒီငနဲ႕ မပါ။ ခုမွ ဘယ္က ေရာက္လာသည္မသိ။ သြားပါျပီ။ လွလွပပ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ကမၻာေလးေတာ့ ပ်က္စီးပါျပီ ။

`` ခင္ေမ ။ ငါေခၚတဲ့ထဲမွာ သူမပါဘူးေလ ။ ဘယ္ကေနဘယ္လို ´´

`` အာာာာာာ ေဖၾကီးကလည္းဗ်ာ ။ ဘာလို႕မပါရမွာလဲ ဟြန္း ။ မသိတာမွတ္လို႕ ။ ေဖၾကီးက ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလို ပန္းျခံထဲမွာ ေမေမကို ဖက္နမ္းမလို႕မဟုတ္လား ´´

`` အာ႕႕႕႕႕႕ဒီေခြးမသား။ ဘာေတြေျပာေနတာလည္း။ ဒီမွာ ေမာင္တာတီး မင္းဟိုဘက္မွာ ရုပ္ရွင္ရံုရွိတယ္ ။ ရံုပိုင္က ငါ့ သူငယ္ခ်င္းပဲ ။ သူ႕ဆီသြား ´´

``ေဖၾကီးေနာ္ ။ သားက ေမေမ့ကိုစိတ္မခ်လို႕လိုက္လာတာဗ် ´´

သားေတာ္ေမာင္၏ စကားေၾကာင့္ ကိုျမင့္ေအာင္ အီလည္လည္ၾကီးျဖစ္သြားသည္။ မျဖစ္။ ဒိေကာင္ကို ဒီနားထားလို႕မျဖစ္။ တစ္နည္းနည္းနဲ႕ေမာင္းထုတ္မွျဖစ္မည္။

`` ဟဲ သား´´

``ေျပာပါ ´´

သားက ခပ္တည္တည္နဲ႕ေျပာေတာ့ ကိုျမင့္ေအာင္ နည္းနည္းေတာ့ ရွိန္သြားသည္။

``မုန္႕ဖိုးေရာ့ ။ ဟိုနားမွာ သားၾကိဳက္တဲ့ ေရခဲမုန္႕ဆိုင္ရွိတယ္။ အဲမွာ အေဖတို႕ကို ေစာင့္ေနေနာ္ ။ ငါ့သားက လိမ္မာပါတယ္။ ေနာ္´´

``အင္းေလ ။  လာဘ္ထိုးတယ္ဆိုေတာ့လည္း သြားရတာေပါ့ ´´

သားေတာ္ေမာင္က ေငြယူျပီး ထြက္သြားသည္။ ခုေတာ့ ကိုျမင့္ေအာင္အတြက္ တစ္ရန္ရွင္းသြားေပျပီ။ ထို႕ေနာက္ ခင္ေမဘက္ကို လွည့္လိုက္သည္။

`` မိန္းမ´´

`` ဘာလဲ ´´

`` ဟီးးး႕႕႕႕႕႕႕ ေမာင့္ကို ခ်စ္ေသးလားလို႕ ´´

`` ဟင္းေနာ္ ကေလးေတာင္ႏွစ္ေယာက္ရေနျပီ ဘာေတြေျပာေနတာလည္း နားရွက္စရာၾကီး´´

``ေျပာပါေနာ္။ မၾကားရတာ ၾကာေနလို႕ပါ ´´

``ဟြန္း ဒါက်ေတာ့ တတ္တယ္၊ ကဲ ခ်စ္ပါသတဲ့ရွင္ ´´

`` အာ႕႕႕႕႕႕႕႕မရဘူးကြာ ။ အဲလိုမရဘူး။ ေမာင့္ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္လို႕ေျပာ ´´

`` ကဲပါ ။ ေမခင္က ေဟာဒီက ေမာင့္ကို အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ရွင္ ´´

မေမခင္က ေျပာေတာ့ ကိုျမင့္ေအာင္ လူပ်ိဳစိတ္ေတြျပန္ေပါက္သြားကာ လက္သီးလက္ေမာင္းေတြေတာင္ ခတ္ျပီး ထေအာ္လိုက္သည္။ ျပီးေနာက္ မခင္ေမကို အားရပါးရဖက္ျပီး အားဘြားေတြ လိႈင္လႈိင္ေပးလိုက္သည္။ နဖူး။ ပါးျပင္ ။ နုတ္ခမ္း႕႕႕႕႕႕႕႕႕။       ။

`` ေဟးးးးးးး ဒါမွ ငါကြ ´´

``ရႊတ္ ´´

``ေမာင္ေနာ္ ။ မၾကီးမငယ္နဲ႕ ။ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္ ။ သြား႕႕႕႕လူဆိုး ´´

ထို႕ေနာက္ အမွတ္မထင္ၾကားလုိက္ရသည့္ အသံေၾကာင့္ ကိုျမင့္ေအာင္ႏွင့္ မခင္ေမတို႕ ၾကက္ေသေသကာ ရွက္ရယ္ ရယ္ၾကေတာ့သည္။ ျပီးေတာ့လည္း ´´ ေခြးေလး ႕႕႕႕႕ သြား႕႕႕ ငါက မင္းအေမကို အပိုင္စီးလိုက္ျပီ ဟုပင္ ကိုျမင့္ေအာင္က ေျပာလုိက္ေသးသည္။ သူတို႕ၾကားလိုက္ရသည့္ အသံကားးးးးးးးးးးး

`` သိတယ္ သိတယ္ ။ အေမ့ကိုအနိုင္က်င့္မယ္ဆိုတာသိလို႕ သားၾကိဳက္တဲ့ ေရခဲမုန္႕ေတာင္မ၀ယ္ပဲ ဒီနားကေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာ ´´ဟု သားေတာ္ေမာင္ တာတီးက ေျပာလုိက္သတည္းးးးးးးးးး  ။။။။  ။။။။

(  မရယ္ရလည္း  ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကလိထိုး၍ ရယ္ၾကေစသတည္း )

ေလးစားစြာျဖင့္ 

မိန္ေႏြ