ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း

 ဗိုလ္   ေျခလူထု၊ ျပည္ေထာင္စုနွင့္၊ တခုအာဏာ၊ ျမန္မာနုိင္ငံ၊ လြတ္လပ္ျပန္ဖုိ႕၊ ပမံျမင့္မုိရ္၊ ေတာင္မင္းပ်ိဳသည္၊ေလးလီကၽြန္းထက္၊ ေကာင္းစြာရပ္၍၊ ေရတက္မေငါင္၊ ေနေလာင္မညွဳိး

၊ေလတုိးမယိမ္း၊ မတိမ္းမယုိင္၊ ၿမဲစြာခုိင္သုိ႕ ၊ ေတာၿမိဳင္ေက်းရြာ၊ ေဒသာၿမိဳ႕ျပြမ္း ၊ နုိင္ငံ၀ွမ္းလုံး ၊ သိမ္းက်ဳံးၾကည့္လွ်င္၊ ရဟန္းရွင္လူ၊ ျပည္သူအတြက္၊ အသက္လည္းေပး၊ ပညာေပး၍၊ ေနာင္ေရးစိတ္ခ်၊ လြတ္လပ္ၾကရန္၊ ၿဗိတိသွ်ံ ကို ၊ ဂ်ပန္စစ္သည္၊ မီနာမီ နွင့္၊ တစ္လီ ရဲေဘာ္၊
သုံးက်ိပ္ေခၚ၍၊မေလွ်ာ္မကန္၊လူမုိက္ၾကံျဖင့္၊ နုိင္ငံျမန္မာ၊ တုိ႕ျပည္သာကို ၊ဖယ္ခြါမေပး၊ နယ္ခ်ဲ႕ေခြးအား၊ မနားေန႕ည၊ ေတာ္လွန္ၾကသည္၊ သီဟသတၱိ ေယာက်္ားတည္း။

ခ်ဳပ္ခ်ာအာဏာ၊ထိပါးလာ၍၊ ျမန္မာလူမ်ား၊တိုင္းရင္းသားတို႕၊ ေထြးျပားစိတ္၀မ္း၊မခြဲျခမ္းဘု၊ကိုယ္ထမ္းနိုင္ေလာက္
၊ေတာ္လုွန္ေရာက္လည္း၊ ထက္ေအာက္ျမန္မာ၊နိုင္ငံသာသည္၊ လြတ္ကာ မလပ္၊ ကိုလို-လက္ေအာက္၊ မလြတ္ေျမာက္ရွင့္၊ ထို႕ေနာက္တစ္ဖန္၊တြန္းထုတ္လွန္ဖို႕၊ ဂ်ပန္ကိုသာ၊ တိုက္ေစခါမွ၊ မိစၦာျဗိတိ၊ ဆုတ္ခြါ၏ရွင့္၊ ျဗိတိထြက္ခြါ၊ ဂ်ပန္လာေရာက္၊စိုးအုပ္ေႏွာက္ေသာ္၊ မေလာက္ - ေလာဘ၊ ယုတ္မာၾက၍၊ မိန္းမအပ်ိဳ ၊ အအိုအႏွမ္း၊ မေရွာင္သြမ္းဘူး၊ ညစ္ညမ္းမိစၦာ၊ သူခ်မ္းသာဖို႕၊အာဏာကိုးျပီး၊တို႕ေျမၾကီးႏွင့္၊
တသီးတြင္းေပါက္၊ ေရႊေငြေက်ာက္စိမ္း၊ ထို႕ေနာက္စိန္မ်ား၊ လုယက္သြား၍၊ ဘုရားဌာပနာ၊ ယူလိုခါ၀ယ္၊ ဗုဒၵြါလည္ထက္၊ လႊဲလွီးျဖတ္ကာ၊ ေျခလက္တစ္ပါး၊ ကိုယ္ေခါင္းခါးတို႕၊ တစ္ျခားဆီကြဲ ၊ လြင့္ေအာင္က်ဲျပီး ၊ ပစၥည္းဌပနာ၊ ယူၾကရွာ၏ ။ ထိုခါဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၊ ေခါင္းေဆာင္လုပ္ျပီး၊ အရႈပ္ဂ်ပန္ ၊ တြန္းထုတ္လွန္ဖို႕ ၊ မက်န္တပ္သား ၊ မိန္႕ေခၽြၾကားသည္ ၊ တရားမ်ိဳးခ်စ္ စစ္မွန္တည္း ။         ။

ေအာင္  ေဇယ်တု ၊ ေအာင္ေၾကာင္းျပဳအံ့၊ တစ္ခုဂ်ပန္ ၊ တစ္ဖန္ ျဗိတီ ၊ ကိုလိုနီ နွင့္ ၊ တစ္လီ ဖက္ဆစ္ ၊ အကု - ယစ္တို႕ ၊ ယုတ္ညစ္လူသား ၊ ျမန္- တလႊားတြင္ ၊ ပယ္သုဓ္သင္၍ ၊ ေရွ႕လွ်င္ ဦးေဆာင္ ၊ ေခါင္းေဆာင္စိတ္ဓာတ္၊ လြန္ျပည့္လွ်က္သာ ၊ တို႕ျမန္မာ၏ ၊
မွတ္ကာ ျပယုဂ္ ၊ အတၳဳပၸတၱိ၊ မ်ိဳးရိုးညွိဆင္ ၊ ပန္းကံုးသြင္သို႕ ၊ ေရးလွ်င္ထုတ္ေသာ္ ၊ ခရစ္ေခၚထ ၊ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၊ ဆယ့္သံုးမည္လစ္၊ တစ္ကုိးတစ္ငါး ၊ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ ၊ ေမြးဖြားစင္၏ ၊ ထို႕ျပင္ေကာဇာ ၊ ေထာင့္ႏွစ္ရာႏွင့္ ၊ ခုႏွစ္ခါဆယ္ ၊ ေျခာက္ခု ထယ္၍ ၊ နဂါးေန႕ပ ၊
တေပါင္းလဆန္း ၊ တစ္ရက္တမ္းသည္ ၊ ဆယ့္သံုး ဗီဇနာ ၊ ႏွစ္ ခရာ တြက္ ၊ သံုးပါဒ္ - ေလး ျပန္ ၊ တစ္ဖန္ေလးခ်က္ ၊ မတီးခတ္္မီ ၊ ေျခာက္ နာရီတြင္၊ မီးရႈးစင္ကာ ၊ ငယ္နာမာကား ၊ ပမာ - ေနမင္း ၊ ထိန္ထိန္လင္း- သို႕ ၊ တထာ - ထို႕တူ ၊ ထိန္လင္းဟူသာ ၊
မည္သညာကို ၊  မွည့္ကာေခၚေပ ၊ ေပးခဲ့ေလ၏ ၊ ေရွ႕ေနဦးဖာ ၊ မာတာ ေဒၚစု ၊ ႏြယ္ယွက္မႈသည္ ၊ သံုးလီ သမီး၊ သားတည္း ငါး-ခု ၊ ေပါင္းစု ကိုး-မွ ၊ ေထြးလွအငယ္ ၊ တင့္၍ တယ္၏ ။ တႏွယ္ ေဆြမ်ိဳး ၊ စပ္ရရိုးေသာ္ ၊ အက်ိဳးျမန္မာ ၊ လို ကၠုုုုုစၦာ ျဖင့္ ၊ မိစၦာ ဒိ႒ိ ၊
အဂၤလိ - ကို ၊ ေရႊဘိုျမိဳ႕ေန ၊ ဦးေအာင္ ေဇယ် ၊ တိုက္ထုတ္ၾကစဥ္ ၊ ဦးျမ ရွင္ထီး ၊ ပင္း - မင္းၾကီး ေခၚ ၊ ထိုသူေတာ္သည္ ၊ တေမွ်ာ္ တစ္ေခတ္ ၊ ေဆြမ်ိဳး ျဖစ္၏ ၊ ကရာဇ္ ရာဇာ ၊ တစ္ခ်ိန္ခါတြင္ ၊ ဘုရင္မင္းတုန္း ၊ ျမတ္ေရႊဘုန္းျဖင့္ ၊ သိမ္းက်ံဳးျမန္မာ ၊ အုပ္စိုးခါက၊
သက္ရွည္ အမတ္ ၊ ခမ္း ပတ္မင္းႏွင့္ ၊ တသင္း - သမား ၊ ေဆးဟုူးရားတြင္ ၊ အမွားမရွိ ၊ တတ္ဘိအမွန္ ၊ ဦးေက်ာ္ဇံသည္ ၊ တစ္လီေဆြမ်ိဳး ၊ ျဖစ္ခဲ့ရိုးရွင့္ ၊ ျပိဳးျပိဳးျပက္ျပိဳင္ ၊ ျမင္းခံုတိုင္ႏွင့္၊ မယိုင္စိတ္ထား ၊ မင္းသား ျမင္ကြန္း ၊ ပညာသြန္းေ၀ ၊ ညွိထြန္းေလသူ ၊ ဦးဘြားယူလည္း၊
တနဲေဆြမ်ိဳး ၊ ဟုတ္မွန္ရိုး၏ ၊ တာက်ိဳးေရသည္ ၊ မည္သည္ကို တိုက္ ၊ ဂရုစိုက္ဘူး ၊ ေရွ႕၌ ေတြ႕ရာ ၊ ၾကီးငယ္ရာကုန္ ၊ အဟုန္မာန္ျပင္း ၊ တိုက္စားလ်ဥ္းသို႕ ၊ ထိုခ်င္း တူစြာ ၊ တို႕ျမန္မာကို ၊ သစၥာ မေဖာက္ ၊ ထို႕ေနာက္တျဖစ္ ၊ ကုလားသစၥာ ၊ မခံသာဘူး ၊
ငါဦး တစ္ေယာက္ ၊ ရွိခဲ့ေလွာက္လည္း ၊ မေၾကာက္သတၱိ ၊ ဇြဲရွိရွိျဖင့္ ၊ မဏိသံစိတ္ ၊ ႏွလံုးထိပ္၌ ၊ ေကာင္းစြာ ပိုက္ျပီး ၊ ေခြးၾကီး ကုလား ၊ အဂၤလိပ္မ်ားကို ၊ တအား တိုက္မည္၊ မမႈျပီ ဟု ၊ ျမဲမႈ သစၥာ ၊ ေသဆံုးကာ ထိ ၊ မဖာ မက်ိဳး ၊ ျမန္မာ က်ိဳးကို ၊ ရြက္ပိုးသည္ေဆာင္၊လေရာင္ဘြဲ႕ခံ ၊ ေရႊထပ္ျပန္သည့္ ၊ ေတာ္လွန္သမား ၊ ျပည္ဂုဏ္မ်ားသည္ ၊ မွတ္သား ဗိုလ္ခ်ဳပ္  ထက္ေဆြတည္း ။        ။

ဆန္းသစ္စလ ၊ ထို၏ ညသည္၊ စႏၵ လမင္း ၊ ထိုအလင္းႏွင့္ ၊ ၾကယ္မင္းတာရာ ၊ ကုေဋ သာကို ၊ တိမ္လႊာဆိုးယုတ္၊ ဖံုးကာ အုပ္၍ ၊ တလုပ္မိုက္ေမွာင္ ၊ ညသန္းေခါင္၌၊ ရြာေတာင္ဘက္ဖ်ား ၊ ကိုးေတာင္က်ားတို႕ ၊ ရြာသား ရြာသူ ၊ ၀င္ဆြဲ ယူျပီး ၊ မာန္ကိုျဖီးလွ်က္ ၊ သူျပီးတစ္ေယာက္ ၊ ကိုက္စားေသာက္သို႕ ၊ ႏြားေလာက္မျမတ္ ၊ ေခြးႏွင့္ ၀က္မွ် ၊ က်င့္ရွိၾက၍ ၊ ေဒါသလြန္ဖီး ၊ ေလာဘၾကီးကာ ၊ ျမိဳက္မီး ေမာဟ ၊ ေပါၾကြယ္၀၍ ၊ ျမန္မာ့ ျပည္သူ ၊ ေတာသူ ေတာင္သား ၊ လယ္သမားႏွင့္ ၊ ေက်ာင္းသား အညြန္႕ ၊ ဖမ္းဆီးစြန္႕ကာ၊
ယွဥ္ကာ မျပိဳင္ ၊ မလွန္နိုင္ဖို႕ ၊ သံတိုင္ၾကိဳၾကား ၊ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထား၍ ၊ တရားမရွိ ၊ မင္းမဲ့ ဘိသို႕ ၊ တိုင္းရွိ ျပည္သူ ၊ ပြက္ပြက္ဆူေအာင္ ၊ ၾကံကာ ေဆာင္ခ်ိန္ ၊ မည္းညစ္တိမ္လႊာ ၊ ေလေသြးလာ၍ ၊ ေ၀းကြာ ထြက္ေျပး ၊ ေကာင္းကင္ေရး၀ယ္ ၊ တာရာၾကယ္စံု ၊ လႊမ္းျခံဳ လမင္း၊ပပ၀င္းသည္ ၊ ခပင္းဗိုလ္လူ ၊ စိတ္ၾကည္ျဖဴေအာင္ ၊ တမူ ညဂုဏ္ ၊ သင္းသင္းထံုသို႕ ၊ ဗိုလ္ျခံဳ ေတဇ ၊ ဦးေဆာင္ထကာ ၊ လက္်ာ- ေန၀င္း ၊ ေဇယ်- လင္းယုန္ ၊ ဗိုလ္မင္းေရာင္ႏွင့္ ၊ ဘုန္းျမင့္ - ရန္ေအာင္ ၊ မွဴးေအာင္ - ထိန္၀င္း ၊ ေက်ာ္ေဇာ- မင္းေခါင္၊ ေစာေနာင္ -
ဗလ ၊ ဥာဏ- တာရာ ၊စၾကာ- သန္းတင္ ၊ ျမဒင္- ေစာေအာင္ ၊ လေရာင္ - မုိးညိဳ ၊ တသို ဗိုလ္မိုဃ္း ၊ မွန္မ်ိဳး ရဲထြဋ္ ၊ မခၽြတ္ ျမင့္ေဆြ၊ တေသြ ျမင့္ေအာင္ ၊ ဂုဏ္ေဆာင္ ဇင္ေယာ္ ၊ တေမွ်ာ္ ေတာက္ထိန္ ၊ တစ္ၾကိမ္  ရန္နိုင္ ၊ စံုျမိဳင္ယံ၀ယ္၊ ႏွစ္ဆယ္ကိုးခု ၊အင္အားစုသည္၊ေပါင္းျပဳညီညာ ၊ စည္းလံုးကာျဖင့္ ၊ အစာ ဆင္းရဲ ၊ ေန- ဆင္းရဲ၍ ၊ ၀တ္လည္း စုတ္ျပတ္ ၊ ပင္ပန္းလွ်က္ပင္ ၊ ေန႕စဥ္ရက္ဆက္ ၊ စစ္ဘက္သင္တန္း ၊ ဆင္ႏႊဲျမန္း၏ ၊ သင္တန္းေနရာ ၊ ေဖာ္မိုဆာကၽြန္း ၊ ဟိုင္နန္ကၽြန္း၌ ၊ မယြန္းပညာ ၊ သင္ၾကားကာလွ်င္ ၊ သခင္ထြန္းအုပ္၊ေပါင္းထုတ္ သုံးက်ိပ္၊ ပႏၷက္ ဓိ႒ာန္ ၊ သစၥံ စကား ၊ လက္ေမာင္းသားမွ ၊ ေသြးမ်ားေဖာက္ျပီး ၊ ေပါင္းစုစည္း၍ ၊ တသီး ဗမာ ၊ လြတ္ေျမာက္ရာေမွ်ာ္ ၊ တပ္မေတာ္အား ၊ ယိုးဒယားတြင္ ၊ မွတ္သား ေဒါင္းရုပ္ ၊ အဟုတ္အ၀ါ ၊ တစ္ခါ အစိမ္း ၊ ထပ္လိမ္း အနီ၊ သံုးေရာင္ခ်ီ၍၊
ေအာင္ရည္ မဂၤလာ ၊ လကၡဏာျဖင့္ ၊ အလံလြင့္ထူ ၊ ဖြဲ႕စည္းဟူ၏ ။ ထိုမူသင္တန္း ၊ ဆင္ျမန္းျပီးခါ၊ ျပည္ဗမာကို ၊ မဂၤလာေအာင္ခြန္း ၊ ၾသဘာညႊန္း၍၊ ေျမာက္စြန္း မဲေဆာက္၊ တေထာက္ အငူ၊ တမူ ျမစ္သာ ၊ စစ္မဟာ ကို ၊ သံုးျဖာခြဲလတ္၊ နီပြန္တပ္ႏွင့္ ၊ ခ်ီတက္လာကာ ၊ျပည္ျမန္မာရွိ၊ အဂၤလိကို ၊ ေအာင္ဆန္းဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၊ ဓိပတိ လုပ္ျပိး ၊ က်ဴငုတ္ကိုျဖတ္ ၊ က်ဴပင္ျပတ္သို႕ ၊ မုန္႕ညက္တြန္းလွန္ ၊ တို႕နိုင္ငံကို ၊ လည္ျပန္သိမ္းတိုက္ ၊ ေအာင္ပြဲပိုက္၏ ။ လူမိုက္ျဗိတိ ၊ ထြက္ခြါဘိလွ်င္ ၊ က်န္ရွိဖက္ဆစ္၊ ဂ်ပန္ညစ္သည္၊ မစစ္ တုေပး၊ လြတ္လပ္ေရးေၾကာင့္၊
မေအးစိတ္၀မ္း ၊ ရင္ကိုျခမ္းလွ်က္ ၊ ေနလွန္းဆားနယ္၊ ႏွိပ္စက္ကယ္သို႕ ၊ လူလည္ စိတ္ပုတ္ ၊ ဂ်ပန္ယုတ္အား ၊ တြန္းထုတ္ေတာ္လွန္၊ ေမာင္းထုတ္ရန္ကုိ ၊ ျပည္ျမန္ တပ္မ်ား ၊ ေျပာ၍ၾကားျပီး၊ တျခား ျဗိတိ၊ ေပးယူညွိကာ ၊ မိစၦာ ဂ်ပန္၊တြန္းထုတ္လွန္၏ ။ ဤၾကံဗ်ဴဟာ ၊ ၀ကၤပါ ကို ၊ ကမၻာတစ္၀ွမ္း ၊ နိုင္ငံနန္း၌ ၊ ေအာင္ဆန္းဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၊ ေ၀ဖန္ထုတ္၍ ၊ တစ္ဆုပ္ကိုပင္ ၊ တစ္ထုတ္ထင္ျပီး ၊ စစ္ေရစီး၌ ၊ အားၾကီးဂ်ပန္ ၊ ပူးေပါင္းၾကံ၍၊ တဖန္ အားေပါ့ ၊ အင္အားေလွ်ာ့မွ ၊ ၀မ္းက ေပ်ာ့လို ၊ ခါးနာလိုႏွင့္ ၊ ေနာက္ကိုရစ္ျပန္၊
တဖန္ အဂၤလိပ္၊ လက္တြဲခ်ိတ္လွ်က္၊ ပံု - လိပ္လိုမ်ိဳး၊ ကိုယ့္ဘက္ပ်ိဳး၍၊ အားကိုးထားရာ ၊ ယုတ္ညစ္သာ၏ ။ ဘယ္မွာ ဘယ္သူ ၊ ဘယ္လူပင္ေျပာ ၊ စိတ္မေနာတြင္ ၊ မညိႈးလွ်င္ဘူး၊ အခ်စ္ဦးတြက၊္ ထိုအခ်က္ႏွင့္၊ စစ္ဘက္စစ္ရာ၊ ထိုႏွစ္ျဖာ သည္၊ ဘယ္ခါတရား၊မရွိျငား ဟု ၊ မွတ္သားပ႑ိ၊ ေျပာဆို၏ရွင့္။ ျပည္သိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၊ ထိုအလုပ္သည္၊ တျခားျပည္ေပၚ ၊ ရန္သူေခၚလည္း ၊ တနဲ ျမန္မာ ၊ တို႕ျပည္သာတြင္ ၊ သူလွ်င္ လူစြမ္း ၊ စံနန္းေပၚေညာင္း ၊ သူရဲေကာင္း ဟု၊ ထပ္ေလာင္းခ်ီးျမွင့္ ၊ ဂုဏ္ျပဳလင့္၏  ။ ထိုျဖင့္တစ္ခန္း၊ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းသည္၊ ဥဒါန္း ေမာ္ကြန္း၊ အသစ္ထြန္း၍၊ မယြန္းျမန္မာ၊ လြတ္လပ္သာရန္၊ အဂၤလန္တြင္၊ သစၥံ ကတိ၊ ေကာင္းစြာညွိ လစ္၊ တစ္ႏွစ္အတြင္း၊ လြတ္လပ္ျခင္းကို ၊ မညင္းတကယ္ ၊ေပးပါမယ္ ဟု၊ ရင္၀ယ္ႏွလံုး၊ လိႈက္လိႈက္ျပံဳးတတ္၊ ေအာင္ဆန္း အက္တလီ၊
စာခ်ဳပ္တည္၍၊ ထိုသည္ စည္းကမ္း၊ သတ္မွတ္ လမ္းသည္၊ ေတာင္တန္းေဒသ ၊ ျပည္မ ႏွစ္ခု ၊ ေပါင္းကာစု၍ ၊ ညီမႈ အယူ၊ စိတ္ခ်င္းတူမွ ၊ လံုး၀ လြတ္လပ္၊ မေႏွာက္ယွက္ဟု၊ နန္းရင္းအက္တလီ၊ဆိုခဲ့သည္ေၾကာင့္၊ ရွမ္းျပည္ ေတာင္ပိုင္း၊ ျမဴမႈန္ဆိုင္းရစ္၊ မို႕မိႈင္း လႊမ္းျခံဳ၊ျမိဳ႕ပင္လံု၌ ၊ ရွစ္စံုတိုင္းရင္း ၊ ခ်င္းႏွင့္ ကရင္၊ကခ်င္ -မြန္-ရွမ္း ၊ တင့္ျမန္း ကယား၊ တပါး ဗမာ၊ တစ္ခါ ရခိုင္၊ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္၍၊ မ႑ိဳင္ သစ္ဆီ ၊ ဦတက္ခ်ီေသြး၊ တစ္ကိုးေလးခြန္၊ ဆယ့္ႏွစ္မြန္ရက္၊ ေဖေဖာ္- ျမတ္ထ၊ ထိုသည့္လၾကံဳ၊ ပင္လံုစာခ်ဳပ္၊ လက္မွတ္ထုတ္ကာ၊
အဟုတ္ျပည္ေထာင္ ၊ ဦး၍ ေဆာင္ျပီ ၊ သူသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းတည္း  ။            ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ျပည္ခ်စ္ပန္းသည္၊ ပြင့္လန္းၿပီမွ၊အစၿပဳ၍၊ မေမြ႕အတၱ၊ ပရ ကိုသာ၊ ေလွ်ာ္ေမြ႕ရာ၏။
ပထဗ်ာ ေျမၾကီး၊ ထုထည္မွီးကာ၊ သတၱ၀ါမ်ား ၊ရွင္လာသက္ဆက္၊ရွိခဲ့လတ္သုိ႕၊ စင္စစ္ထုိ႕တူ၊ ပမာယူေဆာင္၊သခင္ေအာင္ဆန္း၊ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပ၊ အမုိက္မွ လင္း၊ ေခၚေဆာင္လ်ဥ္း၍၊မယြင္းဖက္ဆစ္၊ ကိုလုိနစ္ မွ၊ ကယ္တင္ထေၾကာင့္၊ ျပည္မဗမာ၊ေတာင္တန္းကာျခား၊
တုိင္းရင္းသားတုိ႕၊ရွိျငားနွလုံး၊စိတ္၀မ္းဆုံးထိ၊
ၾကည္ညိဳဘိ၍၊ထုိ၏ေက်းဇူး၊ ေအာက္ေမ့ဦးခ်ိန္၊ လေရာင္မွိန္ေအာင္ ၊ တိမ္တုိက္ေဆာင္ကာ၊ ဖုံးလႊမ္းရွာသုိ႕၊ သမာ မဟုတ္၊ သူယုတ္လမ္းစဥ္၊ ေခြးပင္မေလွ်ာက္၊ ထုိလမ္းေကာက္အား၊ ငႏြား ဦးေစာ၊ မက္ေမာအာဏာ၊ မဟာေလာဘ၊ ၿမိဳက္မီးထ၍၊ဘာမွ်မျမင္၊အဟုတ္ထင္ၿပီး၊လမ္းစဥ္အမွား၊အသားေလာက္ထြက္၊ ေလာဘခက္ေၾကာင့္၊
 ေန႕ရက္ဆယ့္ကိုး၊ ဇူလုိင္မုိးလ ၊တစ္ကုိးေလးခြန္(၁၉၄၇)၊ေလျပင္းမႊြန္၍၊စေနေန႕၀ယ္၊ တစ္ဆယ္နာရီ၊ တစ္သီ မိနစ္၊ သုံးခြန္ျဖစ္၍(၃၇)၊ျပည္ခ်စ္သည္းခ်ာ၊ အာဇာနည္မ်ိဳး၊နုိင္ငံက်ိဳးေဆာင္၊
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ တခန္း ဘ၀င္း ၊တသင္း ဘခ်ိဳ ၊ တသို ဘခုိင္၊ တလႈိင္ ရာဇာတ္၊ တခက္ သခင္ျမ၊ တရားမွ်လြန္၊ မုိင္းပြန္ေစာ္ဘြား ၊ ေခၚင္းေဆာင္မ်ားနွင့္၊ တျခားရဲေဘာ္ ၊ ကိုေထြးေခၚသည့္၊ သက္ေတာ္ေစာင့္ကဲ၊ သူရဲေကာင္းကို၊ မိစၦာလုိဆုိး၊ အတၱက်ိဳးတြက္၊ ျပည္ညွိဳးေထာက္ဆ၊ မၾကည့္ၾကဘူး၊ ငါရ ငါယူ၊ ငါမူ ဘုရင္၊ အာဏာရွင္ဟု၊ မာန္လွ်င္၀င့္တက္၊ တရားပ်က္ျဖင့္၊ ေသနတ္က်ည္ဆံ၊ လူလားျပန္၍၊ ေသရန္ပစ္ခတ္၊လူကုိသတ္၏ ။
နံနက္ထုိေန႕၊ က်ည္ယမ္းေငြ႕ေၾကာင့္၊ တေရြ႕ျပည္သူ၊ မ်ားဗိုလ္လူသည္၊ စိတ္မူေဒါသ၊ အုံကာထလ်က္၊ ကၽြတ္ကၽြတ္ဆူညံ၊ ကဲ့ရဲ႕သံနွင့္၊ တဖန္ဦးေစာ ၊ ငါသတ္ေလာ ဟု၊ ၀ေစာ စကား ၊ ေအာ္ကာ ၾကား၍၊ တျခားဗိုလ္ခ်ဳပ္၊ ကလာပ္ရုပ္ကို၊ ေကာင္းထုတ္ေသခ်ာ၊ ဂါရ၀ါျဖင့္၊ ပမာ ေဆြမုိး၊ ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ၿဖိဳးသုိ႕ ၊ သြန္းမုိးမ်က္ရည္၊ မွဳိင္ေထြေထြနွင့္၊ မေက်မနပ္၊ ျမည္တြန္လွ်က္တီး၊ စုတ္ႀကီးတသတ္၊ ေတာက္ေခါက္လ်က္သာ ၊ငုိေၾကြးရာ၏။
နိယာမ လြဲ၊ မၿမဲ သခၤါ၊ ဤခႏၶာသည္၊ မၾကာခဏ၊ ၀ိညာဏ နွင့္၊ ကင္းျပတ္လင့္၍၊ ပူဆင့္ဗ်ာေဗြ၊ ရွိခဲ့ေခ်လည္း၊ ေျမခဲ ၾသဇာ၊ ၾသ၀ါဒါနွင့္၊အာဏာတစ္ခု၊ လမ္းညႊန္မႈသည္၊ပ်က္လုကမၻာ၊ ျဖစ္ခဲ့ပါလည္း၊ ဘယ္ခါမပ်က္ ေခတ္ဆက္ဆက္ထိ၊ နာလွ်က္ခံယူ လူတုိင္းတည္း။

ျမန္မာသခင္၊ စစ္ဘုရင္၏၊ ျဖစ္စဥ္ က်ဥ္းခဏ္း၊ လကၤာ ပန္းကံုး၊ အဆံုး နိဂမတ္ ၊ ကမၸတ္ သတ္ျပီ ၊ ဤသည္ နိ႒ိတံ အျပီးတည္း။       ။။



============================================================
                                    ခက္ဆစ္
ေလးလီကၽြန္းထက္ = ကၽြန္းၾကီးေလးကၽြန္း
မီနာမီ =                 ဂ်င္နရယ္ မီနာမီ၊ ကာနယ္ဆူဇူကီး ၊ ဗိုလ္မုိးၾကိဳး
သီဟ သတၱိ          = ျခေသၤ့လုိသတၱိရွိသူ
ကိုလုိလက္ေအာက္ = ကိုလုိလက္ေအာက္ (နယ္ခ်ဲ႕)
ဘုရားဌာပနာ        = ဘုရားအတြင္းထည့္၀င္လွဴဒါန္း ထားသည့္ ဌာပနာေခၚ အဖုိးတန္ေသာပစၥည္းမ်ား
ကိုလုိနီ                = နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္
ဖက္ဆစ္              = ဂ်ပန္
အကု ယစ္တုိ႕        = အကုသုိလ္တုိ႕ျဖင့္ ယစ္မူးေနသူ
အတၳဳပၸတၱိ             = အေၾကာင္းတရားျဖစ္ျခင္း ( ဘ၀ျဖစ္ပံု )
ေကာဇာ               = ျမန္မာသကၠရာဇ္
ဆယ့္သံုးဗီဇနာ------လ------ေျခာက္ နာရီတြင္      =  ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႕ ဇာတာ အေဟာ
နဂါးေန႕               =   စေနေန႕
ပမာ ေနမင္း          =   ဥပမာ- ေနမင္း
တထာ                 = တထာ( ပါဠိ ) ထို႕အတူ ( ျမန္မာျပန္)
ကရာဇ္                 =  ဧကရာဇ္
ထက္ေဆြ              =  အထက္ေဆြမ်ိဳးမ်ား
သူျပီးတစ္ေယာက္     = တစ္ေယာက္ျပီးတစ္ေယာက္
ႏွစ္ဆယ္ကိုးခု           =  ေဖာ္မိုဆာကၽြန္း ၊ ဟိုင္နန္ကၽြန္း၌ စစ္ပညာ သင္ၾကားရာတြင္ ( ၂ ၉ ) ဦးသာရွိသည္။                   တပ္မေတာ္ဖြဲ႕စည္းမွ သခင္ထြန္းအုပ္ ပါ ပါလာ၍ ( ၃ ) က်ိပ္ျဖစ္သြားသည္။
အငူ                  = ၀ိတိုရိယ အငူ ( စစ္ေၾကာင္းသံုးေၾကာင္းခြဲျပိး ၀င္လာရာ ၁။ မဲေဆာက္     ၂။ ၀ိတိုရိယ အငူ      ၃။    ျမစ္သာ တို႕မွ ျဖစ္သည္။
နီပြန္တပ္                = ဂ်ပန္စစ္တပ္အမည္
ဓိပတိ                    =  ေခါင္းေဆာင္
ဗ်ဴဟာ                   =  ေသနဂၤ ဗ်ဴဟာ ( စစ္တိုက္ျခင္း နည္းပညာ )
၀ကၤပါ                   =  အေကာက္အေကြ႕
ပံု - လိပ္လိုမ်ိဳး         =  ပံုပမာအားျဖင့္ လိပ္လိုလူမ်ိဳး
မေမြ႕အတၱ              =  အတၱဟိတကို မေမြ႕ေလွ်ာ္
ပရ                       =  ပရဟိတ
ပထဗ်ာ                  = ေျမၾကီး
၀ေစာ                    = စကား
ကလာပ္ရုပ္              = ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ရုပ္ကလာပ္
ဂါရ၀ါျဖင့္                  =  ရိုေသစြာျဖင့္
မျမဲသခၤ ါ                 = မျမဲေသာ သခၤ ါရတရား
ၾသ၀ါဒါ                    =  အဆံုးအမ   

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ား၏ အမည္ကို ဂုဏ္ထူး၀ိေသသမတပ္ပဲ အမည္အတိုင္းသာ ေရးသားမိ၍ ကာရန္အတြက္မို႕ ခြင့္လြတ္ေစခ်င္ပါေၾကာင္းးးးးးးး

၀န္ခံခ်က္ ။        ။   ဤစာမူသည္ ကိုယ္တိုင္ေရးစာျဖစ္ေၾကာင္း ႏွင့္ မည္သည့္ စာနယ္ဇင္းမွ ေပးပို႕ထားျခင္း

                           မရွိပါေၾကာင္း  ။     ။

ကဗ်ာအမ်ိဳးအစား  ။       ။      လကၤာ

ေလးစားစြာျဖင့္

မိန္ေႏြ

27.7.2013 PM: 12:10:00