ထိန္ညီးလွ်ံ ေျခရင္းက
မီးဇာစ ဖေယာင္းလို
ၾကီးစြာပ ေမတၱာယို
ခႏၵြာကိုယ္ သူေလာင္ကၽြမ္း
ေစတနာ စြမ္းရည္မွန္
အေမွာင္ထံ လင္းေစလို႕ ခမ္း ။
ျမစ္ေရမ်ား စီးလို႕ဆန္
ပမာၾကံတင့္လွ်မ္း
ကရုဏံ ျပည့္လႊမ္းပ
မသန္စြမ္း သူ႕ဆီ
အားငယ္သူ ေဖးမလို႕
ပရမို႕ အားထုတ္ဖို႕ရည္ ။
ရြက္ပုန္းတို႕ ညိႈးမငီေအာင္
စိတ္ ၊ ၀စီ ကာယျဖင့္
ျပဳလုပ္ၾက ခြန္အားေဆာင္
သက္ဆံုးထိေအာင္ ။
ကိုယ့္အတြက္ မငဲ့ကြက္ေပါင္
နာဂါတ္ေနာင္ စည္ပင္ပြား
ကေလးမ်ားတိုးတက္ကာ၀ယ္
ပြားၾကီးမယ္ ျမန္ျပည္ေပါ့ေလး ။ ။
×××××××======××××××
ရြက္ပုန္းကို မသန္စြမ္းေသာ ကေလးငယ္ဟု မွတ္ပါ။
ေလးစားစြာျဖင့္
မိန္ေႏြ
12.7.2013 PM: 09:40:00
0 comments:
Post a Comment