ရဌမႏၱလာ နဂရာငါန္းဇြန္
ျမိဳ႕အမြန္၀ယ္ နင့္ဖြယ္ဇာတ္လမ္း
လကၤာဆန္းျဖင့္ ရင္ပန္းပြင့္မွ်
ကၽြန္တင္ျပမည္ နာ၏တန္ဆာ ။
ငယ္စဥ္အခါ ပညာမေဆာင္
ပင္မွာေထာင္ကပ္ ကိုင္းခက္မဲ့ေန
ရြက္ရွည္ရိုးျမင့္ အိုးဆင့္ခ်ိတ္တြဲ
ဓားအိမ္ဆြဲကာ ပုဆိုးမွာတို
ေခၽြးစိုရႊဲနစ္ မညစ္စိတ္ေဇာ
အက်ီ ၤေက်ာျပဲ ဆီမြဲဆံပင္
မုတ္ဆိတ္က်င္စြယ္ ရိတ္ပယ္မအား
စီးျငားဖိနပ္ စုတ္ျပတ္ျမွီးတို
ဘ၀ထိုတြင္ ညိဳညင္မရွိ
ငါးပိရည္ဆမ္း ထမင္းၾကမ္းႏွင့္
ခရမ္းတို႕ျမ ႈပ္ ဟင္းလုပ္၀ါးျမိဳ
မိုးယိုအိမ္ေခါင္ ထရံေျပာင္ႏွင့္
ျခင္ေထာင္အိပ္ရာ ဗလာနတၳိ
မရွိဆင္းရဲ ႏြမ္းေၾကမြဲရွင့္ ။
အသက္ခႏၶာ ၾကီးစြာယိုယြင္း
လွ်င္ျခင္းမရွိ ခ်ိနဲ႕အရိုး
သြားမ်ားက်ိဳးေၾကြ ပါးေရလည္းေလ်ာ့
ခါးလည္းေကာ့ပါး မႈန္၀ါးမ်က္စိ
သုႆာန္နီးမွ ပူလွအိုးကင္း
ဆီဖ်င္းဖ်င္းတြင္ နစ္သြင္းထုတ္ေကာ္
အေၾကာ္မ်ိဳးစံု ဗန္းတြင္ပံုေရာင္း
ေယာက်္ားေကာင္းသည္ ျဖစ္ျပီတကား
ရွက္အားေနာက္ပစ္ ရင္ခ်စ္သားတြက္
တစ္လမ္းထြက္၀င္ ေရာင္းရန္ျပင္၏ ။
ငယ္ခါထန္းတက္ ၾကီးလွ်က္ေၾကာ္ေရာင္း
စုေစာင္းေငြသည္ ငါသည္ဆင္းရဲ
စုတ္ျပဲအိပ္ရာ ဗလာထရံ
မြမ္းမံျပင္ဆင္ ၀မ္းတြင္ဟင္းေကာင္း
ဇိမ္ခံေလာင္းဖို႕ အားထုတ္ၾကိဳးစား
မနားမေန မမွတ္ေလႏွင့္ ။
ေ၀းေရာက္နယ္ျခား ငါ၏သားသည္
တကၠသီလာ အမ်ားလူ႕လယ္
မငယ္မ်က္ႏွာ ရႊင္လန္းသာဖို႕
မေရွာင္မိုးရြာ မနားေနပူ
ေရာဂါထူလည္း ငါသည္မမႈ
ေရွ႕ရႈဆက္ျမဲ ေနာက္လည္းမဆုတ္ ။
အနိစၥ,ဒုကၡာ အနတၱာႏွင့္
လကၡဏာသံုးပါး ၀ိပႆနာမ်ားကို
ရႈျငားအသက္ ၾကီးဘိလတ္လည္း
သံသရာထြက္ေရး ငါမေတြးခဲ့
ယခုဘ၀ ပုတၱသည္းခ်ာ
သမုဒယာသစ္ ရင္ခ်စ္သားဖို႕
ကာလသို႕မွ် လံု႕လၾကိဳးကုတ္
အားထုတ္ေငြရွာ ၾကိဳးစားရာ၏ ။
ရြက္ေဟာင္းလြင့္ေၾကြ ရြက္သစ္ေ၀၍
ႏွစ္ရွည္လေပါင္း မ်ားစြာေညာင္းေသာ္
ျမိဳ႕ေတာ္မဟာ တိုက္တာၾကီးတြင္း
သားဖ်င္းပုတၱ ထိုသူသသည္
ဇနီးမယား သားႏွင့္သမီး
စည္းစိမ္ၾကီး၌ ပြါးစီးဥစၥာ
လြန္ခ်မ္းသာ၍ ေပ်ာ္ေမြ႕ေၾကြးသစ္
ေၾကြးေဟာင္းပစ္ကာ ဖခင္မွာကား
ေတာရြာဇနပုဒ္ အိမ္စုတ္ၾကမ္းခင္း
စားဟင္းငါးပိ လုပ္ဘိေၾကာ္ေရာင္း
ႏြမ္းေဟာင္းအ၀တ္ ဘ၀၀ဋ္က
မကၽြတ္သာျမဲ ခံေနစဲရွင့္ ။
တရံတခါ ဖ-ပိတာသည္
သားဆီေျမးႏွစ္ ေတြ႕ျဖစ္ဖို႕ရာ
မဟာျမိဳ႕ေတာ္ သြားေသာခါ၀ယ္
ေလာကြတ္ပ်ဴငွါ လူတကာကို
ေကာင္းစြာျပံဳးပန္း ပြင့္ကာလန္း၍
အိုႏြမ္းဇရာ ဖ-ပိတာအား
ရွိျငားမမွတ္ ေရွာင္ကာထြက္၏ ။
ေဆြမ်ိဳးညာတိ ၀န္းက်င္သိက
ဤဗာလလူ မိုက္သသူအား
တရားေက်းဇူး သိျမင္ဖူးဖို႕
ႏႈတ္ဟတို႕ကာ ၾကံေပးခါ၀ယ္
ငယ္ခါသင္ခဲ့ မွတ္ဖူးခဲ့လင့္
မိဘက်င့္၀တ္ ပဥၥ၀တ္တြင္
ေပးေ၀လွ်င္သာ ပါခဲ့ရာ၏
ငယ္ခါသင္ေပး ပညာေရးလည္း
ေနာင္ေရးေတာင့္တ သင္မျပခဲ့၊
ငယ္ကေ၀ေပး ေငြေၾကးတို႕သည္
ငါသည္ေမွ်ာ္ရမ္း မေပးကမ္းခဲ့၊
ဆင္းရဲပင္ပန္း ၀မ္းမ၀လည္း
စိတ္ထဲၾကိတ္ကာ သားပုတၱာေပၚ
မေလွ်ာ္မကန္ စိတ္မထန္ခဲ့၊
ငါ၏ျပဳစု ယုယမႈသည္
ေဆးနီေဆးမဲ ကာလာဖဲ၍
ျဖဴသြဲ႕အေရာင္ သန္႕ရွင္းေျပာင္၏
ဤသို႕ဤႏွယ္ ခ်စ္ဖြယ္စကား
ေမတၱာမ်ားႏွင့္ ကရုဏာသံ
၀မ္းတြင္လွ်ံကာ ေျပာခဲ့သာ၏ ။
နင့္ဖြယ္ဇာတ္လမ္း ကဗ်ာပန္းအား
သြယ္တန္းစီကံုး နိဂံုးကမၸတ္
အဆံုးသတ္ရန္ အခ်ိန္တန္၏
စာရႈသသူ ေမာင္လူယဥ္ေက်း
ေမွ်ာ္ကာေတြး၍ နာဘိေသးေလာ့ ။
သေတၱာကာသ သခၤါရ-ဟု
ေလာကသံုးျဖာ သံသရာတြင္
ျဗဟၼာနတ္လူ တိရစၧာန္ဟူ၍
မွတ္ယူခြဲျခား သီးကန္႕ထားလည္း
ေမတၱာမိဘ ဟူသမွ်သည္
ေလးလီကၽြန္းထိပ္ ျမင့္မိုရ္ရိပ္ႏွင့္
ႏႈိင္းယွဥ္လိမ့္သာ
ယင္းျမင့္မိုရ္ကား ႏြားလားဦးခ်ိဳ
ရွိဘိတံုသို႕ ထို႕မွတစ္သြယ္
ပင္လယ္က်ယ္ႏွင့္ ႏႈိင္းခ်င့္ဆိုက
ႏႈိင္းထပင္လယ္ ယင္းအက်ယ္မွာ
တစ္ထြာတစ္ဆုပ္ ေသး၍က်ံဳ႕၏ ။
ပုထုဇၨန လူ႕အႏၶသာ
မဆိုသာျပီ ေလာကီ-ေလာကုတ္
အရႈပ္အရွင္း ဤဆင္းရဲမွ
လြတ္ကင္းထေျမာက္ ထုတ္ေဖာက္တဏွာ
နိဗၺာနေခၚ ကမ္းလမ္းေပၚသို႕
ျပည္ေတာ္ခမ္းသြား ျမတ္ဘုရားပင္
မိခင္ေတာ္ဘိ သႏၱဳသိတ
နတ္ေဒ၀အား ၀ါလ၀ႆန္
ေန႕ညမွန္ျဖင့္ ေဟာၾကံတရား
ဆပ္ျငားေက်းဇူး ရွိခဲ့ဦးလည္း
တစ္လံုးနို႕ဖိုး ေက်ခဲ့ရိုးရွင့္ ။
ဖကိုလက္ယာ မိ-မွာလက္၀ဲ
လုံ႕လဇြဲျဖင့္ တင္ခဲ့ပခံုး
သက္ဆံုးတပန္ လုပ္ေကၽြးျပန္လည္း
ေက်ရိုးထံုးစံ မရွိမွန္ဟု
ဇာတကတြင္ ထုတ္ေဖာ္ဆင္၏ ။
စူဠနႏၵိယ ဇာတ္အလားသို႕
ေမြးဖြားမိခင္ အသက္ရွင္ရန္
မိမိထံတြင္ ျမွားလွ်င္ထိုးေဖာက္
သက္ေပ်ာက္ေစလည္း လြန္ေက်ခဲရွင့္ ။
ထို႕ေၾကာင့္သာလွ်င္ ေမာင္လူယဥ္ေက်း
ေမွ်ာ္ေထာက္ေတြးကာ စဥ္းစားပါေလာ့။
စၾကာ၀ဠာ အနႏၱာထက္
ၾကီးက်ယ္ျပန္႕ျပား မိဘမ်ား၏
တင္ဘိေက်းဇူး မေက်ဦးလင့္
မိခင္ဖခင္ ေက်းဇူးရွင္ကို
ခ်စ္ခင္မပ်က္ ေကၽြးေမြးလွ်က္သာ
ျဖစ္သင့္ရာသည္ မဟုတ္ျပီေလာ။
မိခင္ဖခင္ ေက်းဇူးရွင္သည္
ငါ၏ထက္သာ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀
ဓနမ်ားစြာ မခမ္းသာတည္း။
ငါသည္ေကၽြးေမြး
စိတ္ထဲေက်နပ္ မရွိခဲ့အံ့႕႕
ဤသို႕ဤေထြ မမွတ္ေလႏွင့္
မာတာပိတု ႏွစ္ခုမိဘ
ဟူသမွ်သည္ အိုးကင္းဆီတြင္
ေၾကာ္ထားလွ်င္လည္း သမီးႏွင့္သား
ေပးလာျငားအံ့ ရႊင္ပါး၀မ္းသာ
အားရစြာျဖင့္ စားသံုး၀င့္၏ ။
မိဘေမတၱာ မဆပ္သာလည္း
ကာယာ-၀စီ တစ္လီမေနာ
အျပစ္ေျပာလွ်က္
သာမညဖလ သုတၱႏၱ-လာ
အဇာတသတ္ ဖ-သတ္မင္းသည္
ဗိမၺိသာရာ ခမည္းရာကို
ခ်ဳပ္ကာေႏွာင္ထား ဖ၀ါးဓားခြဲ
ညွင္းဆဲကံေၾကာင့္ ေျမေအာက္ေဒသ
ေလာဟကုမ ၻီ ငရဲဆီတြင္
ကာလျမင္ၾကာ ခံစားရာ၏ ။
သီရိေခတၱရာ ျမန္မာရာဇ၀င္
စြန္းထင္မည္းနက္ ကၽြန္မွတ္ဖူး၏
နဂရဆိႏၵ သုပည-ဟု
ရာဇတစ္ပါး အုပ္ခ်ဳပ္ျငားေသာ္
မေလ်ာ္မကန္ လူမိုက္ၾကံျဖင့္
ရူပံဆင္းလွ မိမာတအား
စံထားေတာင္ညာ ေဒ၀ီရာကို
ေျမွာက္ကာပင့္ေကာ္ ထိမ္းျမားေလ်ာ္၍
သံ၀ါသမႈ ေပါင္းယွက္ျပဳေသာ္
စေနာ္စေနာင့္ ဖ်က္စီးေနွာက္ယွက္
က်င့္ပ်က္မင္းေၾကာင့္ ျပည္ေတာ္ေပ်ာက္ခဲ့ ။
ထိုမွတစ ကၽြန္တင္ျပအံ့
မိဘႏွစ္လီ ခ်စ္ၾကည္လုပ္ေကၽြး
ရုိေသေလးစား ဘုရားပုထိုး
ေစတီမ်ိဳးသို႕ က်ိဳးလိုဆည္းကပ္
ထိုသူျမတ္သည္ လူ႕ျပည္ရပ္ရြာ
နတ္ရြာေျခာက္ထပ္ ေျပာင္းလွ်က္စံစား
ဘ၀မ်ားစြာ လြန္ခ်မ္းသာလိမ့္ ။
မိဘေမတၱာ စမ္းသီတာကို
ကဗ်ာေရးထံုး ဖြင့္လွစ္သံုး၍
ႏွလံုး၌တည္ ခ်စ္ၾကည္ရႊင္ေပ်ာ္
ႏွစ္ေဖာ္မိဘ ျပဳစုၾကကာ
နတ္ရြာလူ႕ျပည္ ခေဏခဏ
ေပါက္ေရာက္ၾကရန္ ကၽြန္ရည္သန္သည္
ေ၀ဖန္သံုးသပ္ သခၤန္းစပ္၍
က်င့္မွတ္ၾကေလ
နဂရာငါန္းဇြန္ ျမိဳ႕အမြန္မွ
နင့္ဖြယ္ဇာတ္လမ္း ေနာက္ဆက္ခန္းသည္
ဤတြင္ နိဌိတံ အျပီးတည္း ။ ။
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ခက္ဆစ္အဓိပၸါယ္
ရဌမႏၱလာ = မႏ ၱေလးတိုင္းနဂရာငါန္းဇြန္
နာ၏တန္ဆာ =နာယူမွတ္သားပါေလ
ပင္မွာေထာင္ကပ္ =ထန္းပင္တက္ရာတြင္အသံုးျပဳေသာ ရင္းေထာင္
ကိုင္းခက္မဲ့ေန
သုႆန္နီးမွ = အသက္ၾကီးမွ
ရွက္အားေနာက္ပစ္ =ရွက္ေသာ္လည္းမရွက္သကဲ့သို႕
တကၠသီလာ = တကၠသိုလ္
အနိစၥ
ဒုကၡ
အနတၱ =အတၱဟူေသာမိမိမဟုတ္ျခင္း ( အစိုးမရျခင္း)
လကၡဏာသံုးပါး = အနိစၥ၊ ဒုကၡ ၊ အနတၱ ဟူေသာ လကၡဏာသံုးပါး
၀ိပႆနာ = ( ၀ိ=အထူးထူးေသာ။ ပႆနာ=ရႈမွတ္အပ္သည့္တရား )
သံသရာ = ဆင္းရဲဒုကၡတို႕ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ ေနရာ
ပုတၱသည္းခ်ာ = (ပုတၱ=သား ။ သည္းခ်ာ= ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္ရသူ )
သမုဒယ = ေႏွာင္ဖြဲ႕မႈ သံေယာဇဥ္
ကာလသို႕မွ် = အသက္ရွင္သည့္တိုင္ေအာင္
ေၾကြးသစ္
ေၾကြးေဟာင္း = ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္ေသာ မိခင္ဖခင္
ေလာကြက္ = လူသားအခ်င္းခ်င္းျပဳလုပ္ရေသာ ေလာက၀တ္
ပ်ဴငွါ
ဗာလ
ပဥၥ၀တ္
သေတၱာကာသ = သတၱေလာက ၊ ၾသကာသေလာက
သခၤါရ
ေလာကသံုးျဖာ = အထက္ပါေလာကသံုးပါး
သီးကန္႕ = သီးျခား ကန္႕သတ္
ေလးလီကၽြန္း = ပုဗၺ၀ိေဒဟကၽြန္း ( အေရွ႕ကၽြန္း ) ။ အပရေဂါယာနကၽြန္း ( အေနာက္ကၽြန္း )
ပုထုဇၨန
လူ႕အႏၶ
ေလာကီ = သံသရာဆင္းရဲမွ မလြတ္ေျမာက္နိုင္သည့္ ေလာကီတရား
ဘေလာကုတ္ = သံသရာဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္နိုင္သည့္ ေလာကုတၱရာ တရား
နိဗၺာန
သာႏၱဳသိတ = ဗုဒၶဘုရားရွင္၏ မိခင္ေတာ္စပ္ခဲ့ဖူးေသာ နတ္သား၏အမည္
၀ါလ၀ႆန္ = ၀ါတြင္းသံုးလ။ မိုးလရာသီ
ဇာတက = ပါရမီျဖည့္စဥ္ဘ၀ကို ျပန္လည္ေဟာေျပာျပသည့္အရာ
စူဠနႏၵိယ = ေမ်ာက္ညီေနာင္ မိဘအတြက္အသက္စြန္႕သည့္ ဇာတ္အမည္
စၾကာ၀ဠာ = တစ္ေသာင္းေသာ စၾကာ၀ဠာတိုက္
အနႏၱ
မေက်ဦးလင့္ = ေက်ေအာင္မဆပ္နိုင္သည့္တိုင္ေအာ
မဆပ္သာလည္း = ေက်းဇူးမဆပ္ေသာ္လည္း
ကာယ = ကိုယ္ထိလက္ေရာက္
၀စီ
မေနာ
သာမညဖလ-သုတၱႏၱလာ = ရဟန္း၀တ္ျခင္း၌ ရရွိသည့္အက်ိဳးတရားကို ေဟာၾကားသည့္သုတၱႏၱာန္
ခမည္း
ေလာဟကုမီ ၻ = ငရဲအမည္
သီရိေခတၱရာ = ယခုျပည္ျမိဳ႕
နဂရဆိႏၵ သုပည = သေရေခတၱရာ၏ ေနာက္ဆံုးမင္းဆက္
ရူပံ
မိမာတ
သံ၀ါသ
နတ္ရြာေျခာက္ထပ္ = စတုမဟာရာဇ္၊ တာ၀တိ ံသာ ၊ ယာမာ ၊ တုသိတာ ၊ နိမၼာရတီ ၊ ပရနိမၼိတ၀ႆ၀တီ---ဟူေသာ နတ္ျပည္ေျခာက္ထပ္
ခေဏခဏ = ခဏတိုင္းခဏတိုင္း
သခၤန္းစပ္၍ = သခၤန္းစာယူ၍
------------------------------
ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ နံက္ ( ၀၁ း ၁၅ း၀၀ ) ရွိပါျပီ
ေလးစားစြာျဖင့္
မိန္ေႏြ
ေဟးမိန္ေႏြကဗ်ာေလးကေကာင္းတယ္ဟ..
ReplyDeleteငါ့ကိုမွတ္မိေသးလား..millionthegreat ေလ..
အားေပးသြားတယ္ေနာ္