♥♥♥粥‼သစ္ရြက္ကေပးေသာအရိပ္‼粥♥♥♥
`` ကိုေႏြ၊ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ။ ရပ္ကြက္ထဲမွာလည္း ဒီအေၾကာင္းေတြခ်ည္း ေျပာေနၾကတယ္´´
`` ဘယ္လုိမွ လုပ္မေနနဲ႕ ။ ငါ့ဘ၀ထဲမွာေကာ ေဟာဒီမိသားစုထဲမွာေကာ ေမသူဆိုတာ လံုး၀မရွိေတာ့ဘူး။ မင္းတို႕လည္း သူ႕အေၾကာင္းကို မေျပာနဲ႕ ။ ငါမၾကားခ်င္ဘူး ´´
ကၽြန္ုပ္၏ ေဒါသပါေသာစကားတို႕ေၾကာင့္ ေထြးခင္နွင့္ သားသမီး( ၄) ေယာက္တို႕က ကၽြန္ုပ္ကို ေၾကာင္အမ္းအမ္းၾကည့္ေနၾကသည္။ မွန္သည္။ ကၽြန္ုပ္မွာ သားတစ္ေယာက္ႏွင့္ သမီးသံုးေယာက္ရွိသည္။အၾကီးမသူဇာကိုေတာ့ အိမ္၏ စား၀တ္ေနေရးအခက္ခဲေၾကာင့္ ( ၁၀) တန္းအေရာက္မွာပင္ ေက်ာင္းထြက္ခိုင္းလိုက္ရသည္။ အငယ္မ ပံု႕ပံု႕က ယခု ဆယ္တန္းကိုတက္ေရာက္ေနသလို အငယ္ဆံုးသားေလးကပင္ ရွစ္တန္းေရာက္ေနေခ်ျပီ။ ခက္သည္က အလတ္မ ေမသူပင္။ ကၽြန္ုပ္က ႏွလံုးေရာဂါအခံရွိေသာေၾကာင့္ အရင္လုိ ဆိုက္ကား မနင္းနိုင္ေတာ့ ။ သူတို႕ေလးေတြကို အၾကီးမႏွင့္ ေထြးခင္က ရပ္ကြက္တကာလွည့္လည္ျပီး ေခါင္းရြက္ေစ်းေရာင္း၍ ေက်ာင္းထားေပးေနရသည္။ အလတ္မ ေမသူက အၾကီးမ၏ အနစ္နာခံမႈကိုမွ အားမနာ၊ မိခင္၏ ပင္ပန္းျခင္းမွ အားမနာ၊ ေက်ာင္းပင္မျပီးေသးပဲ ဒုတိယႏွစ္မွာပင္္ ေယာက္်ားေနာက္ တေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္သြားသည္။ မိမိႏွင့္ ရြယ္တူေနာက္လိုက္သည္ဆိုလွ်င္ နည္းနည္းေျဖသာေသးသည္။ ယခု ယင္းသို႕မဟုတ္။ အသက္ငါးဆယ္နီးပါး မယားရွိသည့္ လင္ေနာက္မွလိုက္ရသည္လို႕ ။ ။
ယင္းသတင္းကို ၾကားၾကားျခင္း ကၽြန္ုပ္ရွက္လည္းရွက္မိသည္။ ေဒါသျဖစ္လြန္း၍ ႏွလံုးေရာဂါ အခံေၾကာင့္ ေမ့ေတာင္ေမ့ေျမာခဲ့သည္။ ရပ္ကြက္ထဲကလည္း အလတ္မကို ပိုင္းလံုးမ၊ ပစၥည္းမက္မ ဟု အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာဆိုေ၀ဖန္ၾကသည္။ ယင္းထဲတြင္ မိိိဘျဖစ္သည့္ ကၽြန္ုပ္တို႕ကပဲ ေယာက်္ားေနာက္ မလိုက္ လိုက္ေအာင္ လုပ္ေနသလိုမ်ိဳး။ ဟိုတစ္ေန႕က စိတ္ညစ္ညစ္ႏွင့္ တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးသည့္ အရက္ဆိုင္ထဲ၀င္ထုိင္မိရာ ဆိုင္ထဲတြင္လည္း ေယာက်္ားတန္မဲ့ အတင္းတုတ္ေနသည္ကို ၾကားခဲ့ရေသးသည္။ အရက္သမားမ်ား ေျပာဆိုေသာ အတင္းကား တျခားသူ၏ အေၾကာင္းမဟုတ္။ ကၽြန္ုပ္တို႕ မိသားစုအေၾကာင္းမ်ားျဖစ္ေနသည္။ ၄င္းတို႕အထဲတြင္ ဟိုတစ္ခ်ိန္က ဘာအကူညီပဲလိုလုိ ကၽြန္ုပ္ဆီသို႕ ေရာက္ေရာက္လာတတ္ေသာ ညီ၀မ္းကြဲ မင္းလြင္၏ စကားတို႕သည္ ကၽြန္ုပ္၏ ဂုဏ္သိကၡာပါမက ၊ ကၽြန္ုပ္၏ ရင္၀ကို ေျခဖေနာင့္ျဖင့္ ေစာင့္၍ ကန္လိုက္သည့္ႏွယ္ ။
`` ေဟ့ေကာင္မင္းလြင္ ၊မင္းအစ္ကိုေတာ့ အရက္ဆိုင္ကို မေရာက္စဖူး အေရာက္ထူးလွခ်ည္လား။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ပြေပါက္တိုးေနျပီနဲ႕တူတယ္´´
`` ဒါေပါ့ ကိုေလးသာေမာင္ရာ ၊ သူ႕သမီးက သူေဌးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေျခေတာ္တင္ျဖစ္ေနတယ္ေလ။ သမက္က အသက္ၾကီးေနေတာ့ ေယာကၡမက သမက္ကိုျပန္ျပီး ရွိခိုးေနရတယ္ဗ် ၊ ဟား ဟား ဟား ´´
ဒီေကာင္မင္းလြင္၏ စကားမ်ားကို ၾကားလွ်င္ အလတ္မေမသူကို ရုိက္သတ္ပစ္ခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္လာသည္။ မိဘမ်က္ႏွာႏွင့္ မိသားစုမ်က္ႏွာမွမေထာက္ ။ သူလုပ္ခ်င္ရာပဲ လုပ္သြားသည္။
ခုေတာ့ ဘာမွ မဆိုင္သည့္ က်န္ရစ္တဲ့ သားသမီးေတြေပၚကၽြန္ုပ္၏ေဒါသတို႕ေရာက္ကုန္သည္။ သို႕ေသာ္လည္း မတတ္နိုင္ေခ်။ ေရွ႕ကသြားသည့္သူေနာက္ကို မလိုက္ေအာင္ေတာ့ တားဆီးရေပမည္။
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
``ဟင္း´´
ဖက္လက္စဂ်ာနယ္ကို ေဘးသို႕ခ်ရင္း သက္ျပင္းကို ခပ္ရွည္ရွည္ခ်လုိက္သည္။ မိမိ၏ဘ၀သည္ မိုးရြာလို႕ဒုကၡေရာက္ေနပါတယ္ဆုိမွ ေနာက္က ေခြးလိုက္ဆြဲခံရသည့္ ဘ၀မ်ိဳး။ မေန႕က မိုးမိေသာေၾကာင့္ အၾကီးမက အဖ်ားတက္ေနသည္။ ေထြးခင္ကလည္း မနက္ေစာေစာထျပီး ထမင္းအိုးတည္ရင္း သံစူးလို႕ ေျခေထာက္ဖူးဖူးေရာင္ေနသည္။ အငယ္မႏွင့္ အငယ္ေကာင္က ေက်ာင္းသားမ်ားမို႕ ဘာမွ အသံုးမက်။ မိမိကလည္း ေရာဂါသည္မို႕ ၀င္ေငြရမည့္ အလုပ္မ်ိဳးကို မလုပ္ကိုင္နိုင္။ ၀င္ေငြမရွိၾကေပမယ့္ ေထြးခင္ေတာ္လို႕မို႕ ထမင္းစားေနရသည္။ ေငြဘယ္ကရလာတာလဲလို႕ ေမးတိုင္း စုေဆာင္းထားတာေပါ့ေတာ္ လို႕ အျမဲေျပာေနၾက။ ေထြးခင္ကို ေက်းဇူးတင္မိသည္။ ထိုစဥ္----
`` အငယ္မ ဘယ္ကျပန္လာတာလဲ ´´
``ဟိုဘက္အိမ္ကပါ ´´
ညဥ့္(၉)နာရီ ထုိးေနသည္။ အငယ္မက ဟိုဘက္အိမ္ကို ဘာလုပ္သြားတာပါလိမ့္။ မိမိေ၀ခြဲ၍မရ။ ထို႕ေၾကာင့္ ေထြးခင္ႏွင့္ အငယ္မတို႕ေျပာေနသည္ကိုသာ နားေထာင္ေနမိသည္။
`` ဒီအခ်ိန္ေရာက္မွ ျပန္လာရတယ္လို႕၊ ဘာသြားလုပ္တာလဲ ´´
``အေမကလဲ ၊ စာသြားက်က္တာပါ ´´
``အမေလးေတာ္ ။ အေမကလည္း အေမကလည္းနဲ႕ စာသြားက်က္တာ စာအုပ္လည္းမပါ ပါလား။ လာစမ္းဒီကို ´´
`` အိပ္ခ်င္ျပီ အေမရ ´´
`` ဒီကို လာစမ္းလို႕ ေျပာေနတယ္။ အငယ္မေနာ္ ၊ ငါ လုပ္လုိက္ရ ´´
ေထြးခင္ေျပာသည့္စကားေၾကာင့္ မိမိစိတ္၀င္စားသြားသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ လုိက္ကာ အကြယ္မွ ေခ်ာင္းၾကည့္ရာ---
`` အငယ္မ ၊ နင့္မ်က္ႏွာ ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ပါလား ။ ဘာျဖစ္လာတာလဲ ´´
``ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး အေမရယ္ ´´
`` ဘာ ဘာမွ မျဖစ္ရမွာလဲ။ ၾကည့္စမ္း။ နင့္ကို ဘယ္သူလုပ္လုိက္တာလဲ ။ငါ့ကိုမွန္မွန္ေျပာစမ္း ´´
အေ၀းကၾကည့္ရာတြင္ပင္ အငယ္မမ်က္ႏွာ ေရာင္ရမ္းေနသည္ကိုေတြ႕ျမင္ေနရသည္။ ေထြးခင္၏ ေအာ္ေငါက္သံေၾကာင့္ အငယ္မခမ်ာ မ်က္ရည္စီးက်ေနသည္။ စီးက်ေသာ မ်က္ရည္ကို လက္ဖ၀ါးျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းသုတ္ရင္း ပင႕္ရႈိက္သံမ်ားပါ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ထြက္ေပၚလာသည္။ အငယ္မ၏ ဟန္မူရာက ေထြးခင္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရန္ပင္ ခြန္အားရွိဟန္မတူ။ တစ္ဖက္သို႕လွည့္ထိုင္ရင္း အသားမ်ားပါ တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။
``ငါေမးတာေျဖေလ။ ဘယ္သူက လုပ္လိုက္တာလဲလို႕ ´´
ေထြးခင္ေဒါသထြက္သည္ကို ယခုမွ ျမက္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႕ျမင္ဖူးသည္။ မ်က္ႏွာျပင္က နီရဲတက္လာကာ အံကိုပါ ခပ္တင္းတင္းၾကိတ္ထားသည္။ စူးရွေသာ မ်က္လံုးတစ္စံုက အငယ္မကို ၀ါးျမိဳေတာ့မည့္ သ႑ာန္ ။ အငယ္မ၏ မတုန္မလႈပ္ပံုစံကိုျမင္ေတာ့ ကၽြန္ုပ္ပါ ေဒါသထြက္လာသည္။ အငယ္မကို ေမးရန္ လိုက္ကာကို ဖယ္ျပိး အခန္းျပင္သို႕ထြက္မည္အျပဳ--
``သမီးရိုက္လိုက္တာအေမ ´´
စကားသံႏွင့္အတူ တံခါးေပါက္မွ အလတ္မေမသူ တစ္လွမ္းျခင္းေလွ်ာက္လာသည္။ ေထြးခင္၏မ်က္ႏွာက အံၾသဟန္မျပေပမယ့္ အၾကီးမသူဇာကေတာ့ အခန္းတြင္းမွ ၀ုန္းဒိုင္းၾကဲလွ်က္ ထြက္လာသည္။ အလတ္မကိုျမင္သည္ႏွင့္ မိမိ၏ ေဒါသတို႕သည္ အထြဋ္ထိတ္သို႕ မည္သို႕မည္ပံုေရာက္သြားသည္ မသိ။ သို႕ေသာ္ အငယ္မ၏ ျပႆနာကို သိလို၍ လိုက္ကာအကြယ္ကပဲ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမိသည္။
`` အေမ၊ အေဖေနေကာင္းလား ဟင္ ´´
ေမသူက သိလိုေဇာျဖင့္ ေထြးခင္ကိုေမးသည္။ သူမ၏မ်က္ႏွာက စိုးရိမ္မကင္းဟန္။ ကၽြန္ုပ္၏ က်န္းမာေရးအေၾကာင္းကိုေမးေတာ့ ပို၍ ေဒါသထြက္လာသည္။ မိမိတို႕ တစ္မိသားစုလံုးကို သူမ်ားတကာ၏ တံေတြးခြက္တြင္ လြင့္ေျမာေစျပီးမွ ေနာက္ထပ္ ဖခင္ျဖစ္သည့္ ကၽြန္ုပ္၏ အသက္ကို ေသေစခ်င္၍လားမသိ။
`` ေတာ္စမ္းပါ ေမသူရာ ။ ခုမွ ညာတာပါေတးေတြလုပ္မေနပါနဲ႕ ´´
`` အၾကီးမ ၊ ငါ နင့္ကိုေမးတာမဟုတ္ဘူး ´´
`` ဘယ္သူ႕ေမးေမးေပါ့ ၊ ငါ့အေဖအေၾကာင္းကို လာမေမးနဲ႕ ။ ငါတို႕မိသားစုနဲ႕ နင္နဲ႕ လံုး၀မပတ္သက္စရာအေၾကာင္းမရွိဘူး။ သြား-- ငါတို႕အိမ္က ခုထြက္သြား ´´
`` အၾကီးမ ၊ နင္ --နင္ ဘာလို႕ ငါ့အေပၚနာက်ည္းေနတာလဲဟာ ၊ ငါ ဘာလုပ္မိလို႕လဲ ´´
ေမသူက ေျပာရင္းမ်က္ရည္ေတြစီးက်ေနသည္။
``ဘာလုပ္မိလို႕လဲ ဟုတ္လား။ နင္ေယာက်္ားေနာက္လိုက္သြာလို႕ ရပ္ကြက္ထဲက ငါတို႕မိသားစုကို ဘယ္လိုေျပာၾကလဲ နင္သိလား။ ျပီးေတာ့ အေဖ ။ အေဖလည္း နင့္ေၾကာင့္ ေရာဂါက တျဖည္းျဖည္းဆိုး၀ါးလာတယ္´´
``ေတာ္ၾကပါေတာ့ ၊ ညီးတို႕က ငါ့ကို ၀ိုင္းျပီးသတ္ေနၾကတာလား ဟင္ ။ အၾကီးမ သြား အိပ္ေတာ့ ´´
ေထြးခင္က ေအာ္ျပီးေျပာေသာ္လည္း အၾကီးမႏွင့္ ေမသူကေတာ့ မၾကားသည့္အလား။ မိမိမွာ သူတို႕ကိုၾကည့္ရင္း ဘာလုပ္လို႕ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိ။
`` မေတာ္နိုင္ဘူးအေမ ၊ ေျပာစရာရွိတာေတာ့ ကုန္ေအာင္ေျပာရမွာပဲ ´´
``ေတာ္စမ္းအၾကီးမ။ နင္ဘာသိလို႕လဲ။ ငါ့သမီးက နင္တို႕ထင္သလိုမဟုတ္ဘူး ´´
ေထြးခင္ကပါ ေျပာရင္းရႈိက္သံမ်ားပါ ပါလာသည္။
``ထားလုိက္ပါအေမရယ္။ ( ဟင့္ ) ရွင္းျပမေနပါနဲ႕ေတာ့ ။ သူတို႕ ထင္ခ်င္သလိုသာထင္ၾကပါေတာ့ ။(ဟင့္ ) ဟုတ္တယ္မမ။ နင္ထင္သလိုပဲ။ အေဖထင္သလိုပဲ။ နင္တို႕ေက်းဇူးေတြကိုပစ္ျပီး ငါလိုခ်င္တဲ့ ေယာက်္ားေနာက္ကိုလိုက္သြားတာပဲ။ ဒီအိမ္က ဆင္းရဲတဲ့ဒဏ္ကို ငါမခံနိုင္ဘူး။ ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားထဲမွာ ဘယ္ေလာက္အားငယ္ရလဲသိလား။ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ေတာင္မွ မုန္႕ဆင္းမစားနိုင္တဲ့ဘ၀။ ဒီဘ၀ကိုေၾကာက္လို႕ ငါေယာက်္ားယူလုိက္တာ။ နင္တို႕ထင္သလိုပဲ ။နင္တို႕ထင္သလိုပဲ ။ ဟင့္ ဟင့္ ´´
အလတ္မ၏ ရႈိက္သံကက်ယ္လာသည္။ ေထြးခင္က ငိုရင္းအလတ္မကို ဖက္ထားသည္။ အၾကီးမကေတာ့ ေဒါသေတြထိုးထိုးေထာင္လွ်က္။ သူတို႕ကို ၾကည့္ရင္း မိမိရင္တြင္စို႕နင့္သြားသည္။ သူတို႕ဘာေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲ ။
``မဟုတ္တာေတြေလွ်ာက္မေျပာပါနဲ႕ သမီးရယ္။ ဟင့္ ။ အေမ-- အေမရင္နာလြန္းလို႕ပါ။ ဟင့္ တကယ္ေတာ့ အေမ အသံုးမက်လို႕ပါ ။ အေမ့အျပစ္ေတြပါ။ ဟင့္ ´´
ေထြးခင္က တစ္ခ်က္မွ် ပင့္ရိႈက္လိုက္ျပီး အၾကီးမႏွင့္ အငယ္မဘက္သို႕ လွည့္လိုက္သည္။
``ဒီမွာ အၾကီးမ။ နင္တို႕သိေအာင္ ငါေျပာျပမယ္၊ ဒီအိမ္မွာ ၀င္ေငြရေအာင္လုပ္နိုင္တာဆိုလို႕ ညီးရယ္၊ ငါရယ္ပဲရွိတာ။ ညီးလည္းသိတယ္ မဟုတ္လား။ တစ္ေနကုန္ေစ်းေရာင္းမွ တစ္ေန႕အတြက္ စားစရာရဖို႕က အနိုင္နိုင္။ ျပီးေတာ့ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ကေလးေတြရွိတယ္။ သူတို႕ကို ဘယ္လိုေထာက္ပံ့မလဲ။ စာအုပ္ဖိုး ။ ခဲတံဖိုး။ေက်ာင္းမုန္႕ဖိုး ။ျပီးေတာ့ နင့္အေဖ---´´
ဟင္ ေထြးခင္ဘာေတြေျပာေနပါလိမ့္။ ငါ -- ငါတာ၀န္မေက်တဲ့အေၾကာင္းေတြကို ေျပာေနတာလား။ ေထြးခင္ေျပာသည့္ စကားမ်ားကို နားေထာင္ရင္း မိမိမ်က္ရည္မ်ားပင္ စုိ႕နင့္လာသည္။ ေထြးခင္ကလည္း ေျပာရင္း မ်က္ရည္ေတြစီးဆင္းလာသည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အသံပင္မပီျပင္ေတာ့။ ၀မ္းနည္းသံ။ အက္ကြဲသံတို႕က ေနရာယူလို႕ ၊။
`` နင္တို႕အေဖ ေရာဂါကုဖို႕ ငါဘာလုပ္ခဲ့လဲ သိလား။ ( ဟင့္ )ေဟာဒီ အိမ္နဲ႕၀ိုင္းကို ေပါင္ျပီး နင့္အေဖကို ေဆးကုခဲ့တယ္ ´´
ဟာ ဒီ ဒီအေၾကာင္းေတြငါမသိပါလား ။ ငါ့အတြက္ အိမ္နဲ႕၀ိုင္းကို ေပါင္ရတယ္လို႕။ ေတာ္ --ေတာ္ပါေတာ့ေထြးခင္ရယ္။ ဆက္ျပီးမေျပာပါနဲ႕ေတာ့။ နင္ဆက္ေျပာရင္ ငါ့သမီးအေၾကာင္းေတြ ၾကားရေတာ့မယ္။ ငါက ဇနီးနဲ႕ သားသမီးအေပၚ တာ၀န္မေက်တဲ့ အျပင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပါ ရိုက္ခ်ိဳးေနပါလား။ ကၽြန္ုပ္မွာ ေထြးခင္ေျပာစကားမ်ားကို နားေထာင္ရင္း မ်က္ရည္ မိုးေတြ ျပိဳဆင္းလာကုန္သည္။
`` အိမ္ေရြးဖို႕ ရက္ျပည့္ခဲ့ေပမယ့္ တစ္ေန႕လုပ္မွ တစ္ေန႕စားရတဲ့ဘ၀မွာ ဘယ္လိုလုပ္ ေရြးနိုင္မွာလဲ။ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ငါကလြဲလို႕ နင္တို႕အေဖေတာင္ မသိခဲ့ဘူး။ အိမ္နဲ႕၀ိုင္းနဲ႕ေပါင္တာလည္း လက္သင့္မခံမွာဆိုးလို႕ ငါ ေျပာ မျပခဲ့ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ ငါ ေပါင္လိုက္တဲ့ ကိုစိုးဆိုတဲ့လူက အိမ္နဲ႕၀ိုင္း မေရြးနိုင္တာကို အေၾကာင္းျပျပီး ငါ့သမီးေလး အလတ္မကို မ်က္ေစာင္းထိုးေနခဲ့တယ္ ´´
ေတာ္ပါေတာ့ေထြးခင္ရယ္။ နင္ဆက္ေျပာမယ့္အေၾကာင္းေတြက ငါ့ႏွလံုးသားကို ဓားနဲ႕မႊန္းေနသလိုပဲ။ ငါ ငါမင္းတို႕အေပၚတာ၀န္မေက်ခဲ့ဘူး။ ငါ့ သမီးေလး ငါ့သမီးေလးကို မကာကြယ္နုိင္ခဲ့ဘူး။ ငါက ညံ့ဖ်င္းတဲ့ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ပါေထြးခင္ရယ္။
ေထြးခင္ကေျပာရင္း အလတ္မကို ေပြ႕ဖက္ထားသည္။ အလတ္မ၏ ပါးျပင္ေပၚတြင္ မ်က္ရည္မ်ား တလိမ့္လိမ့္စီးဆင္းေနသည္။ အၾကီးမႏွင့္ အငယ္မကေတာ့ အလႈပ္မယွက္ႏွင့္။ ေထြးခင္ကိုၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္မ်ားစို႕တက္ေနသည္။
`` သမီးကိုေတာ့ မေပးနိုင္ဘူး။ ငါကိုယ္တိုင္ ေထာင္ထဲ၀င္မယ္ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႕ ကိုစိုးဆိုတဲ့လူကို သတ္ဖို႕ၾကိဳးစားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ငါ့သမီးက အေၾကာင္းစံုသိသြားခဲ့တယ္။ ျပီးေတာ့ ျပိးေတာ့ ( ဟင့္ ) သမီးေလးက ငါ့ကို ေဖ်ာင္းဖ်ျပီး သူနဲ႕လက္ထပ္မယ့္အေၾကာင္းေျပာခဲ့တယ္။ သူ႕ အေဖအတြက္ဆိုို ဘာမဆိုလုပ္မယ္ဆိုျပီး သူ႕ထက္ အသက္အမ်ားၾကီး ၾကီးတဲ့အဲဒီလူၾကီးကို ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႕ သေဘာတူခဲ့တယ္ ´´
`` ဒီအေၾကာင္းေတြကို ဘယ္သူ႕မွ မေျပာပါနဲ႕ဆိုလို႕ နင့္အေဖကိုေတာင္ ေျပာ မျပခဲ့ဘူး။ ငါ့သမီးေလးက သူ႕ဘာသာ အမိုက္ခံျပီး သူ႕အေဖအတြက္ ။နင္တို႕အတြက္ သူ႕ဘ၀ကို စေတးခဲ့တယ္ ´´
`` ေတာ္ပါေတာ့ အေမရယ္။ ဆက္ျပီးမေျပာပါနဲ႕ေတာ့ ။ အီး ဟီး ´´
`` နင္တို႕လမ္းေဘးမေရာက္ေအာင္ ဘယ္သူလုပ္ေပးခဲ့လည္းသိလား။ နင္တို႕အေဖ အသက္မေသေအာင္ ေဆးရံုတက္ဖို႕ ဘယ္သူေငြေပးတာလဲ နင္သိလား။ အငယ္မနဲ႕ အငယ္ေကာင္ ေက်ာငး္ဆက္တက္နိုင္ေအာင္ ဘယ္သူေထာက္ပံ့ခဲ့လည္း နင္တို႕သိရဲ႕လား ´´
`` အခုၾကည့္စမ္း ။ တစ္ေန႕လုပ္မွ တစ္ေန႕စားရတဲ့ဘ၀က ညီးနဲ႕ငါ အလုပ္မလုပ္ပဲနဲ႕ ဘာလို႕ ထမင္းစားေနရာတာလဲ နင္သိလား။ အဲဒါေတြအကုန္လံုးကို ငါ့သမီးက သူမခ်စ္တဲ့အဘိုးၾကီးတစ္ေယာက္ဆီကို ဘ၀ကိုဆံုးရႈံးခံျပီးမွ ရလာခဲ့တာ။ ငါ့ သမီးကပဲ အကုန္လုပ္ေပးခဲ့တာ။ နင့္အေဖက ငါ့ကိုေမးတယ္ ေငြဘယ္ကရတာလဲတဲ့။ နင္တို႕စားေနရတဲ့ ထမင္းေတြက ငါစုထားတဲ့ ေငြမဟုတ္ဘူး။ ငါ့သမီးေလးဘ၀ေတြ ´´
ဆက္ျပီးမေျပာပါနဲ႕ေထြးခင္ရယ္။ ငါ ငါမွားပါတယ္။ ငါ့အတြက္ ဘ၀ကိုဆံုးရံႈးခံတဲ့သမီးေလးကို ငါ အထင္မွားခဲ့တယ္။ ငါ ေတာငး္ပန္ပါတယ္။ ငါ လူ႕ေလာကထဲမွာ ဘာမွ အသံုးမက်တဲ့လူတစ္ေယာက္ပါေထြးခင္ရယ္။ ကိုယ့္မိသားစုအေၾကာင္းကိုေတာင္ မသိတဲ့ လူဖ်င္းပါ။
ေထြးခင္ေျပာသည့္စကားမ်ားကို ကၽြန္ုပ္နားေထာင္ဖို႕အင္အားမရွိေတာ့ ။ ေယာက်္ားတန္မဲ့ မ်က္ရည္က်ေနေပမယ့္ ယခုေတာ့ မရွက္အားနိုင္။ လိုက္ကာကိုဖယ္ျပီး---
`` သမီး ´´
`` ေဖေဖ ´´
`` အေဖေတာင္းပန္ပါတယ္သမီးရယ္။ အေဖ သမီးေလးကို အထင္လြဲခဲ့တယ္။ အေဖ့ကို ခြင့္လြတ္ပါ။ အေဖ့ကို ခြင့္လြတ္ေပးပါသမီးေလးရယ္ ´´
`` မဟုတ္တာအေဖရယ္။ သမီးက အေဖ့သမီးပါ။ အေဖ့ကိုသမီးခ်စ္တယ္။ တစ္အိမ္လံုးကို ခ်စ္တယ္´´
သမီးကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ေပြ႕ဖက္ရင္း မ်က္ရည္မ်ားကို ေခၽြခ်ေနမိသည္။ ေထြးခင္။ အၾကီးမ။ အငယ္မတို႕၏ မ်က္ႏွာတြင္လည္း မ်က္ရည္ေတြရြဲလို႕။ ဒီတစ္ခါရြဲသည့္မ်က္ရည္က အေပ်ာ္ေတြ တျပံဳၾကီးပါ၀င္လိမ့္မည္ဟု ထင္မိသည္။
ေလးစားစြာျဖင့္
‼$♥♥♥မိန္ေႏြ♥♥♥$‼
8/7/2012
`` ကိုေႏြ၊ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ။ ရပ္ကြက္ထဲမွာလည္း ဒီအေၾကာင္းေတြခ်ည္း ေျပာေနၾကတယ္´´
`` ဘယ္လုိမွ လုပ္မေနနဲ႕ ။ ငါ့ဘ၀ထဲမွာေကာ ေဟာဒီမိသားစုထဲမွာေကာ ေမသူဆိုတာ လံုး၀မရွိေတာ့ဘူး။ မင္းတို႕လည္း သူ႕အေၾကာင္းကို မေျပာနဲ႕ ။ ငါမၾကားခ်င္ဘူး ´´
ကၽြန္ုပ္၏ ေဒါသပါေသာစကားတို႕ေၾကာင့္ ေထြးခင္နွင့္ သားသမီး( ၄) ေယာက္တို႕က ကၽြန္ုပ္ကို ေၾကာင္အမ္းအမ္းၾကည့္ေနၾကသည္။ မွန္သည္။ ကၽြန္ုပ္မွာ သားတစ္ေယာက္ႏွင့္ သမီးသံုးေယာက္ရွိသည္။အၾကီးမသူဇာကိုေတာ့ အိမ္၏ စား၀တ္ေနေရးအခက္ခဲေၾကာင့္ ( ၁၀) တန္းအေရာက္မွာပင္ ေက်ာင္းထြက္ခိုင္းလိုက္ရသည္။ အငယ္မ ပံု႕ပံု႕က ယခု ဆယ္တန္းကိုတက္ေရာက္ေနသလို အငယ္ဆံုးသားေလးကပင္ ရွစ္တန္းေရာက္ေနေခ်ျပီ။ ခက္သည္က အလတ္မ ေမသူပင္။ ကၽြန္ုပ္က ႏွလံုးေရာဂါအခံရွိေသာေၾကာင့္ အရင္လုိ ဆိုက္ကား မနင္းနိုင္ေတာ့ ။ သူတို႕ေလးေတြကို အၾကီးမႏွင့္ ေထြးခင္က ရပ္ကြက္တကာလွည့္လည္ျပီး ေခါင္းရြက္ေစ်းေရာင္း၍ ေက်ာင္းထားေပးေနရသည္။ အလတ္မ ေမသူက အၾကီးမ၏ အနစ္နာခံမႈကိုမွ အားမနာ၊ မိခင္၏ ပင္ပန္းျခင္းမွ အားမနာ၊ ေက်ာင္းပင္မျပီးေသးပဲ ဒုတိယႏွစ္မွာပင္္ ေယာက္်ားေနာက္ တေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္သြားသည္။ မိမိႏွင့္ ရြယ္တူေနာက္လိုက္သည္ဆိုလွ်င္ နည္းနည္းေျဖသာေသးသည္။ ယခု ယင္းသို႕မဟုတ္။ အသက္ငါးဆယ္နီးပါး မယားရွိသည့္ လင္ေနာက္မွလိုက္ရသည္လို႕ ။ ။
ယင္းသတင္းကို ၾကားၾကားျခင္း ကၽြန္ုပ္ရွက္လည္းရွက္မိသည္။ ေဒါသျဖစ္လြန္း၍ ႏွလံုးေရာဂါ အခံေၾကာင့္ ေမ့ေတာင္ေမ့ေျမာခဲ့သည္။ ရပ္ကြက္ထဲကလည္း အလတ္မကို ပိုင္းလံုးမ၊ ပစၥည္းမက္မ ဟု အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာဆိုေ၀ဖန္ၾကသည္။ ယင္းထဲတြင္ မိိိဘျဖစ္သည့္ ကၽြန္ုပ္တို႕ကပဲ ေယာက်္ားေနာက္ မလိုက္ လိုက္ေအာင္ လုပ္ေနသလိုမ်ိဳး။ ဟိုတစ္ေန႕က စိတ္ညစ္ညစ္ႏွင့္ တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးသည့္ အရက္ဆိုင္ထဲ၀င္ထုိင္မိရာ ဆိုင္ထဲတြင္လည္း ေယာက်္ားတန္မဲ့ အတင္းတုတ္ေနသည္ကို ၾကားခဲ့ရေသးသည္။ အရက္သမားမ်ား ေျပာဆိုေသာ အတင္းကား တျခားသူ၏ အေၾကာင္းမဟုတ္။ ကၽြန္ုပ္တို႕ မိသားစုအေၾကာင္းမ်ားျဖစ္ေနသည္။ ၄င္းတို႕အထဲတြင္ ဟိုတစ္ခ်ိန္က ဘာအကူညီပဲလိုလုိ ကၽြန္ုပ္ဆီသို႕ ေရာက္ေရာက္လာတတ္ေသာ ညီ၀မ္းကြဲ မင္းလြင္၏ စကားတို႕သည္ ကၽြန္ုပ္၏ ဂုဏ္သိကၡာပါမက ၊ ကၽြန္ုပ္၏ ရင္၀ကို ေျခဖေနာင့္ျဖင့္ ေစာင့္၍ ကန္လိုက္သည့္ႏွယ္ ။
`` ေဟ့ေကာင္မင္းလြင္ ၊မင္းအစ္ကိုေတာ့ အရက္ဆိုင္ကို မေရာက္စဖူး အေရာက္ထူးလွခ်ည္လား။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ပြေပါက္တိုးေနျပီနဲ႕တူတယ္´´
`` ဒါေပါ့ ကိုေလးသာေမာင္ရာ ၊ သူ႕သမီးက သူေဌးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေျခေတာ္တင္ျဖစ္ေနတယ္ေလ။ သမက္က အသက္ၾကီးေနေတာ့ ေယာကၡမက သမက္ကိုျပန္ျပီး ရွိခိုးေနရတယ္ဗ် ၊ ဟား ဟား ဟား ´´
ဒီေကာင္မင္းလြင္၏ စကားမ်ားကို ၾကားလွ်င္ အလတ္မေမသူကို ရုိက္သတ္ပစ္ခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္လာသည္။ မိဘမ်က္ႏွာႏွင့္ မိသားစုမ်က္ႏွာမွမေထာက္ ။ သူလုပ္ခ်င္ရာပဲ လုပ္သြားသည္။
ခုေတာ့ ဘာမွ မဆိုင္သည့္ က်န္ရစ္တဲ့ သားသမီးေတြေပၚကၽြန္ုပ္၏ေဒါသတို႕ေရာက္ကုန္သည္။ သို႕ေသာ္လည္း မတတ္နိုင္ေခ်။ ေရွ႕ကသြားသည့္သူေနာက္ကို မလိုက္ေအာင္ေတာ့ တားဆီးရေပမည္။
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
``ဟင္း´´
ဖက္လက္စဂ်ာနယ္ကို ေဘးသို႕ခ်ရင္း သက္ျပင္းကို ခပ္ရွည္ရွည္ခ်လုိက္သည္။ မိမိ၏ဘ၀သည္ မိုးရြာလို႕ဒုကၡေရာက္ေနပါတယ္ဆုိမွ ေနာက္က ေခြးလိုက္ဆြဲခံရသည့္ ဘ၀မ်ိဳး။ မေန႕က မိုးမိေသာေၾကာင့္ အၾကီးမက အဖ်ားတက္ေနသည္။ ေထြးခင္ကလည္း မနက္ေစာေစာထျပီး ထမင္းအိုးတည္ရင္း သံစူးလို႕ ေျခေထာက္ဖူးဖူးေရာင္ေနသည္။ အငယ္မႏွင့္ အငယ္ေကာင္က ေက်ာင္းသားမ်ားမို႕ ဘာမွ အသံုးမက်။ မိမိကလည္း ေရာဂါသည္မို႕ ၀င္ေငြရမည့္ အလုပ္မ်ိဳးကို မလုပ္ကိုင္နိုင္။ ၀င္ေငြမရွိၾကေပမယ့္ ေထြးခင္ေတာ္လို႕မို႕ ထမင္းစားေနရသည္။ ေငြဘယ္ကရလာတာလဲလို႕ ေမးတိုင္း စုေဆာင္းထားတာေပါ့ေတာ္ လို႕ အျမဲေျပာေနၾက။ ေထြးခင္ကို ေက်းဇူးတင္မိသည္။ ထိုစဥ္----
`` အငယ္မ ဘယ္ကျပန္လာတာလဲ ´´
``ဟိုဘက္အိမ္ကပါ ´´
ညဥ့္(၉)နာရီ ထုိးေနသည္။ အငယ္မက ဟိုဘက္အိမ္ကို ဘာလုပ္သြားတာပါလိမ့္။ မိမိေ၀ခြဲ၍မရ။ ထို႕ေၾကာင့္ ေထြးခင္ႏွင့္ အငယ္မတို႕ေျပာေနသည္ကိုသာ နားေထာင္ေနမိသည္။
`` ဒီအခ်ိန္ေရာက္မွ ျပန္လာရတယ္လို႕၊ ဘာသြားလုပ္တာလဲ ´´
``အေမကလဲ ၊ စာသြားက်က္တာပါ ´´
``အမေလးေတာ္ ။ အေမကလည္း အေမကလည္းနဲ႕ စာသြားက်က္တာ စာအုပ္လည္းမပါ ပါလား။ လာစမ္းဒီကို ´´
`` အိပ္ခ်င္ျပီ အေမရ ´´
`` ဒီကို လာစမ္းလို႕ ေျပာေနတယ္။ အငယ္မေနာ္ ၊ ငါ လုပ္လုိက္ရ ´´
ေထြးခင္ေျပာသည့္စကားေၾကာင့္ မိမိစိတ္၀င္စားသြားသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ လုိက္ကာ အကြယ္မွ ေခ်ာင္းၾကည့္ရာ---
`` အငယ္မ ၊ နင့္မ်က္ႏွာ ဒဏ္ရာေတြနဲ႕ပါလား ။ ဘာျဖစ္လာတာလဲ ´´
``ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး အေမရယ္ ´´
`` ဘာ ဘာမွ မျဖစ္ရမွာလဲ။ ၾကည့္စမ္း။ နင့္ကို ဘယ္သူလုပ္လုိက္တာလဲ ။ငါ့ကိုမွန္မွန္ေျပာစမ္း ´´
အေ၀းကၾကည့္ရာတြင္ပင္ အငယ္မမ်က္ႏွာ ေရာင္ရမ္းေနသည္ကိုေတြ႕ျမင္ေနရသည္။ ေထြးခင္၏ ေအာ္ေငါက္သံေၾကာင့္ အငယ္မခမ်ာ မ်က္ရည္စီးက်ေနသည္။ စီးက်ေသာ မ်က္ရည္ကို လက္ဖ၀ါးျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းသုတ္ရင္း ပင႕္ရႈိက္သံမ်ားပါ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ထြက္ေပၚလာသည္။ အငယ္မ၏ ဟန္မူရာက ေထြးခင္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရန္ပင္ ခြန္အားရွိဟန္မတူ။ တစ္ဖက္သို႕လွည့္ထိုင္ရင္း အသားမ်ားပါ တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။
``ငါေမးတာေျဖေလ။ ဘယ္သူက လုပ္လိုက္တာလဲလို႕ ´´
ေထြးခင္ေဒါသထြက္သည္ကို ယခုမွ ျမက္၀ါးထင္ထင္ ေတြ႕ျမင္ဖူးသည္။ မ်က္ႏွာျပင္က နီရဲတက္လာကာ အံကိုပါ ခပ္တင္းတင္းၾကိတ္ထားသည္။ စူးရွေသာ မ်က္လံုးတစ္စံုက အငယ္မကို ၀ါးျမိဳေတာ့မည့္ သ႑ာန္ ။ အငယ္မ၏ မတုန္မလႈပ္ပံုစံကိုျမင္ေတာ့ ကၽြန္ုပ္ပါ ေဒါသထြက္လာသည္။ အငယ္မကို ေမးရန္ လိုက္ကာကို ဖယ္ျပိး အခန္းျပင္သို႕ထြက္မည္အျပဳ--
``သမီးရိုက္လိုက္တာအေမ ´´
စကားသံႏွင့္အတူ တံခါးေပါက္မွ အလတ္မေမသူ တစ္လွမ္းျခင္းေလွ်ာက္လာသည္။ ေထြးခင္၏မ်က္ႏွာက အံၾသဟန္မျပေပမယ့္ အၾကီးမသူဇာကေတာ့ အခန္းတြင္းမွ ၀ုန္းဒိုင္းၾကဲလွ်က္ ထြက္လာသည္။ အလတ္မကိုျမင္သည္ႏွင့္ မိမိ၏ ေဒါသတို႕သည္ အထြဋ္ထိတ္သို႕ မည္သို႕မည္ပံုေရာက္သြားသည္ မသိ။ သို႕ေသာ္ အငယ္မ၏ ျပႆနာကို သိလို၍ လိုက္ကာအကြယ္ကပဲ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမိသည္။
`` အေမ၊ အေဖေနေကာင္းလား ဟင္ ´´
ေမသူက သိလိုေဇာျဖင့္ ေထြးခင္ကိုေမးသည္။ သူမ၏မ်က္ႏွာက စိုးရိမ္မကင္းဟန္။ ကၽြန္ုပ္၏ က်န္းမာေရးအေၾကာင္းကိုေမးေတာ့ ပို၍ ေဒါသထြက္လာသည္။ မိမိတို႕ တစ္မိသားစုလံုးကို သူမ်ားတကာ၏ တံေတြးခြက္တြင္ လြင့္ေျမာေစျပီးမွ ေနာက္ထပ္ ဖခင္ျဖစ္သည့္ ကၽြန္ုပ္၏ အသက္ကို ေသေစခ်င္၍လားမသိ။
`` ေတာ္စမ္းပါ ေမသူရာ ။ ခုမွ ညာတာပါေတးေတြလုပ္မေနပါနဲ႕ ´´
`` အၾကီးမ ၊ ငါ နင့္ကိုေမးတာမဟုတ္ဘူး ´´
`` ဘယ္သူ႕ေမးေမးေပါ့ ၊ ငါ့အေဖအေၾကာင္းကို လာမေမးနဲ႕ ။ ငါတို႕မိသားစုနဲ႕ နင္နဲ႕ လံုး၀မပတ္သက္စရာအေၾကာင္းမရွိဘူး။ သြား-- ငါတို႕အိမ္က ခုထြက္သြား ´´
`` အၾကီးမ ၊ နင္ --နင္ ဘာလို႕ ငါ့အေပၚနာက်ည္းေနတာလဲဟာ ၊ ငါ ဘာလုပ္မိလို႕လဲ ´´
ေမသူက ေျပာရင္းမ်က္ရည္ေတြစီးက်ေနသည္။
``ဘာလုပ္မိလို႕လဲ ဟုတ္လား။ နင္ေယာက်္ားေနာက္လိုက္သြာလို႕ ရပ္ကြက္ထဲက ငါတို႕မိသားစုကို ဘယ္လိုေျပာၾကလဲ နင္သိလား။ ျပီးေတာ့ အေဖ ။ အေဖလည္း နင့္ေၾကာင့္ ေရာဂါက တျဖည္းျဖည္းဆိုး၀ါးလာတယ္´´
``ေတာ္ၾကပါေတာ့ ၊ ညီးတို႕က ငါ့ကို ၀ိုင္းျပီးသတ္ေနၾကတာလား ဟင္ ။ အၾကီးမ သြား အိပ္ေတာ့ ´´
ေထြးခင္က ေအာ္ျပီးေျပာေသာ္လည္း အၾကီးမႏွင့္ ေမသူကေတာ့ မၾကားသည့္အလား။ မိမိမွာ သူတို႕ကိုၾကည့္ရင္း ဘာလုပ္လို႕ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိ။
`` မေတာ္နိုင္ဘူးအေမ ၊ ေျပာစရာရွိတာေတာ့ ကုန္ေအာင္ေျပာရမွာပဲ ´´
``ေတာ္စမ္းအၾကီးမ။ နင္ဘာသိလို႕လဲ။ ငါ့သမီးက နင္တို႕ထင္သလိုမဟုတ္ဘူး ´´
ေထြးခင္ကပါ ေျပာရင္းရႈိက္သံမ်ားပါ ပါလာသည္။
``ထားလုိက္ပါအေမရယ္။ ( ဟင့္ ) ရွင္းျပမေနပါနဲ႕ေတာ့ ။ သူတို႕ ထင္ခ်င္သလိုသာထင္ၾကပါေတာ့ ။(ဟင့္ ) ဟုတ္တယ္မမ။ နင္ထင္သလိုပဲ။ အေဖထင္သလိုပဲ။ နင္တို႕ေက်းဇူးေတြကိုပစ္ျပီး ငါလိုခ်င္တဲ့ ေယာက်္ားေနာက္ကိုလိုက္သြားတာပဲ။ ဒီအိမ္က ဆင္းရဲတဲ့ဒဏ္ကို ငါမခံနိုင္ဘူး။ ေက်ာင္းက သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားထဲမွာ ဘယ္ေလာက္အားငယ္ရလဲသိလား။ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္ေတာင္မွ မုန္႕ဆင္းမစားနိုင္တဲ့ဘ၀။ ဒီဘ၀ကိုေၾကာက္လို႕ ငါေယာက်္ားယူလုိက္တာ။ နင္တို႕ထင္သလိုပဲ ။နင္တို႕ထင္သလိုပဲ ။ ဟင့္ ဟင့္ ´´
အလတ္မ၏ ရႈိက္သံကက်ယ္လာသည္။ ေထြးခင္က ငိုရင္းအလတ္မကို ဖက္ထားသည္။ အၾကီးမကေတာ့ ေဒါသေတြထိုးထိုးေထာင္လွ်က္။ သူတို႕ကို ၾကည့္ရင္း မိမိရင္တြင္စို႕နင့္သြားသည္။ သူတို႕ဘာေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲ ။
``မဟုတ္တာေတြေလွ်ာက္မေျပာပါနဲ႕ သမီးရယ္။ ဟင့္ ။ အေမ-- အေမရင္နာလြန္းလို႕ပါ။ ဟင့္ တကယ္ေတာ့ အေမ အသံုးမက်လို႕ပါ ။ အေမ့အျပစ္ေတြပါ။ ဟင့္ ´´
ေထြးခင္က တစ္ခ်က္မွ် ပင့္ရိႈက္လိုက္ျပီး အၾကီးမႏွင့္ အငယ္မဘက္သို႕ လွည့္လိုက္သည္။
``ဒီမွာ အၾကီးမ။ နင္တို႕သိေအာင္ ငါေျပာျပမယ္၊ ဒီအိမ္မွာ ၀င္ေငြရေအာင္လုပ္နိုင္တာဆိုလို႕ ညီးရယ္၊ ငါရယ္ပဲရွိတာ။ ညီးလည္းသိတယ္ မဟုတ္လား။ တစ္ေနကုန္ေစ်းေရာင္းမွ တစ္ေန႕အတြက္ စားစရာရဖို႕က အနိုင္နိုင္။ ျပီးေတာ့ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ကေလးေတြရွိတယ္။ သူတို႕ကို ဘယ္လိုေထာက္ပံ့မလဲ။ စာအုပ္ဖိုး ။ ခဲတံဖိုး။ေက်ာင္းမုန္႕ဖိုး ။ျပီးေတာ့ နင့္အေဖ---´´
ဟင္ ေထြးခင္ဘာေတြေျပာေနပါလိမ့္။ ငါ -- ငါတာ၀န္မေက်တဲ့အေၾကာင္းေတြကို ေျပာေနတာလား။ ေထြးခင္ေျပာသည့္ စကားမ်ားကို နားေထာင္ရင္း မိမိမ်က္ရည္မ်ားပင္ စုိ႕နင့္လာသည္။ ေထြးခင္ကလည္း ေျပာရင္း မ်က္ရည္ေတြစီးဆင္းလာသည္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အသံပင္မပီျပင္ေတာ့။ ၀မ္းနည္းသံ။ အက္ကြဲသံတို႕က ေနရာယူလို႕ ၊။
`` နင္တို႕အေဖ ေရာဂါကုဖို႕ ငါဘာလုပ္ခဲ့လဲ သိလား။ ( ဟင့္ )ေဟာဒီ အိမ္နဲ႕၀ိုင္းကို ေပါင္ျပီး နင့္အေဖကို ေဆးကုခဲ့တယ္ ´´
ဟာ ဒီ ဒီအေၾကာင္းေတြငါမသိပါလား ။ ငါ့အတြက္ အိမ္နဲ႕၀ိုင္းကို ေပါင္ရတယ္လို႕။ ေတာ္ --ေတာ္ပါေတာ့ေထြးခင္ရယ္။ ဆက္ျပီးမေျပာပါနဲ႕ေတာ့။ နင္ဆက္ေျပာရင္ ငါ့သမီးအေၾကာင္းေတြ ၾကားရေတာ့မယ္။ ငါက ဇနီးနဲ႕ သားသမီးအေပၚ တာ၀န္မေက်တဲ့ အျပင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပါ ရိုက္ခ်ိဳးေနပါလား။ ကၽြန္ုပ္မွာ ေထြးခင္ေျပာစကားမ်ားကို နားေထာင္ရင္း မ်က္ရည္ မိုးေတြ ျပိဳဆင္းလာကုန္သည္။
`` အိမ္ေရြးဖို႕ ရက္ျပည့္ခဲ့ေပမယ့္ တစ္ေန႕လုပ္မွ တစ္ေန႕စားရတဲ့ဘ၀မွာ ဘယ္လိုလုပ္ ေရြးနိုင္မွာလဲ။ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ငါကလြဲလို႕ နင္တို႕အေဖေတာင္ မသိခဲ့ဘူး။ အိမ္နဲ႕၀ိုင္းနဲ႕ေပါင္တာလည္း လက္သင့္မခံမွာဆိုးလို႕ ငါ ေျပာ မျပခဲ့ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ ငါ ေပါင္လိုက္တဲ့ ကိုစိုးဆိုတဲ့လူက အိမ္နဲ႕၀ိုင္း မေရြးနိုင္တာကို အေၾကာင္းျပျပီး ငါ့သမီးေလး အလတ္မကို မ်က္ေစာင္းထိုးေနခဲ့တယ္ ´´
ေတာ္ပါေတာ့ေထြးခင္ရယ္။ နင္ဆက္ေျပာမယ့္အေၾကာင္းေတြက ငါ့ႏွလံုးသားကို ဓားနဲ႕မႊန္းေနသလိုပဲ။ ငါ ငါမင္းတို႕အေပၚတာ၀န္မေက်ခဲ့ဘူး။ ငါ့ သမီးေလး ငါ့သမီးေလးကို မကာကြယ္နုိင္ခဲ့ဘူး။ ငါက ညံ့ဖ်င္းတဲ့ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ပါေထြးခင္ရယ္။
ေထြးခင္ကေျပာရင္း အလတ္မကို ေပြ႕ဖက္ထားသည္။ အလတ္မ၏ ပါးျပင္ေပၚတြင္ မ်က္ရည္မ်ား တလိမ့္လိမ့္စီးဆင္းေနသည္။ အၾကီးမႏွင့္ အငယ္မကေတာ့ အလႈပ္မယွက္ႏွင့္။ ေထြးခင္ကိုၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္မ်ားစို႕တက္ေနသည္။
`` သမီးကိုေတာ့ မေပးနိုင္ဘူး။ ငါကိုယ္တိုင္ ေထာင္ထဲ၀င္မယ္ဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႕ ကိုစိုးဆိုတဲ့လူကို သတ္ဖို႕ၾကိဳးစားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ငါ့သမီးက အေၾကာင္းစံုသိသြားခဲ့တယ္။ ျပီးေတာ့ ျပိးေတာ့ ( ဟင့္ ) သမီးေလးက ငါ့ကို ေဖ်ာင္းဖ်ျပီး သူနဲ႕လက္ထပ္မယ့္အေၾကာင္းေျပာခဲ့တယ္။ သူ႕ အေဖအတြက္ဆိုို ဘာမဆိုလုပ္မယ္ဆိုျပီး သူ႕ထက္ အသက္အမ်ားၾကီး ၾကီးတဲ့အဲဒီလူၾကီးကို ေက်ေက်နပ္နပ္နဲ႕ သေဘာတူခဲ့တယ္ ´´
`` ဒီအေၾကာင္းေတြကို ဘယ္သူ႕မွ မေျပာပါနဲ႕ဆိုလို႕ နင့္အေဖကိုေတာင္ ေျပာ မျပခဲ့ဘူး။ ငါ့သမီးေလးက သူ႕ဘာသာ အမိုက္ခံျပီး သူ႕အေဖအတြက္ ။နင္တို႕အတြက္ သူ႕ဘ၀ကို စေတးခဲ့တယ္ ´´
`` ေတာ္ပါေတာ့ အေမရယ္။ ဆက္ျပီးမေျပာပါနဲ႕ေတာ့ ။ အီး ဟီး ´´
`` နင္တို႕လမ္းေဘးမေရာက္ေအာင္ ဘယ္သူလုပ္ေပးခဲ့လည္းသိလား။ နင္တို႕အေဖ အသက္မေသေအာင္ ေဆးရံုတက္ဖို႕ ဘယ္သူေငြေပးတာလဲ နင္သိလား။ အငယ္မနဲ႕ အငယ္ေကာင္ ေက်ာငး္ဆက္တက္နိုင္ေအာင္ ဘယ္သူေထာက္ပံ့ခဲ့လည္း နင္တို႕သိရဲ႕လား ´´
`` အခုၾကည့္စမ္း ။ တစ္ေန႕လုပ္မွ တစ္ေန႕စားရတဲ့ဘ၀က ညီးနဲ႕ငါ အလုပ္မလုပ္ပဲနဲ႕ ဘာလို႕ ထမင္းစားေနရာတာလဲ နင္သိလား။ အဲဒါေတြအကုန္လံုးကို ငါ့သမီးက သူမခ်စ္တဲ့အဘိုးၾကီးတစ္ေယာက္ဆီကို ဘ၀ကိုဆံုးရႈံးခံျပီးမွ ရလာခဲ့တာ။ ငါ့ သမီးကပဲ အကုန္လုပ္ေပးခဲ့တာ။ နင့္အေဖက ငါ့ကိုေမးတယ္ ေငြဘယ္ကရတာလဲတဲ့။ နင္တို႕စားေနရတဲ့ ထမင္းေတြက ငါစုထားတဲ့ ေငြမဟုတ္ဘူး။ ငါ့သမီးေလးဘ၀ေတြ ´´
ဆက္ျပီးမေျပာပါနဲ႕ေထြးခင္ရယ္။ ငါ ငါမွားပါတယ္။ ငါ့အတြက္ ဘ၀ကိုဆံုးရံႈးခံတဲ့သမီးေလးကို ငါ အထင္မွားခဲ့တယ္။ ငါ ေတာငး္ပန္ပါတယ္။ ငါ လူ႕ေလာကထဲမွာ ဘာမွ အသံုးမက်တဲ့လူတစ္ေယာက္ပါေထြးခင္ရယ္။ ကိုယ့္မိသားစုအေၾကာင္းကိုေတာင္ မသိတဲ့ လူဖ်င္းပါ။
ေထြးခင္ေျပာသည့္စကားမ်ားကို ကၽြန္ုပ္နားေထာင္ဖို႕အင္အားမရွိေတာ့ ။ ေယာက်္ားတန္မဲ့ မ်က္ရည္က်ေနေပမယ့္ ယခုေတာ့ မရွက္အားနိုင္။ လိုက္ကာကိုဖယ္ျပီး---
`` သမီး ´´
`` ေဖေဖ ´´
`` အေဖေတာင္းပန္ပါတယ္သမီးရယ္။ အေဖ သမီးေလးကို အထင္လြဲခဲ့တယ္။ အေဖ့ကို ခြင့္လြတ္ပါ။ အေဖ့ကို ခြင့္လြတ္ေပးပါသမီးေလးရယ္ ´´
`` မဟုတ္တာအေဖရယ္။ သမီးက အေဖ့သမီးပါ။ အေဖ့ကိုသမီးခ်စ္တယ္။ တစ္အိမ္လံုးကို ခ်စ္တယ္´´
သမီးကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ေပြ႕ဖက္ရင္း မ်က္ရည္မ်ားကို ေခၽြခ်ေနမိသည္။ ေထြးခင္။ အၾကီးမ။ အငယ္မတို႕၏ မ်က္ႏွာတြင္လည္း မ်က္ရည္ေတြရြဲလို႕။ ဒီတစ္ခါရြဲသည့္မ်က္ရည္က အေပ်ာ္ေတြ တျပံဳၾကီးပါ၀င္လိမ့္မည္ဟု ထင္မိသည္။
ေလးစားစြာျဖင့္
‼$♥♥♥မိန္ေႏြ♥♥♥$‼
8/7/2012
0 comments:
Post a Comment